Óábyrgum og trúgjörnum lántakendum bjargað! Hvað um tekjulágu heimilin?

Það hefur greinilega haft forgang í stjórnkerfinu og bankakerfinu að bjarga þeim, sem tóku ekki ákvarðanir sínar á eðlilegum forsendum, heldur trúðu bönkum og allskyns fjármálaspekingum.  Þeim sem á að hjálpa nú töldu hag sínum best borgið með gengistryggðum lánum annarsvegar og hinsvegar með 100% lánum af kaupverði.  Sama sagan er um íbúðalán.  Þeir sem eru með gengistryggð lán eða keyptu svo stórar eignir að ekkert minna en 80-100% lán af kaupverði dugði til, þeim skal bjargað.  Reyndar er búið að bjóða uppá niðurfærslu hjá þeim sem tóku 80-100% lán.  Þeim er boðið uppá niðurfærslu höfuðstóls niður í 110% af fasteignamati (1.1.2010).  Hvert mannbarn, sem orðið er lögráða mátti vita að gengi krónunnar gat fallið hvenær sem er!  Og sama má segja um verðtryggðu lánin.  Eða vorum við farin að trúa að hin svokallaði stöðugleiki í efnahagslífinu myndi haldast?  Ég trúði því reyndar sjálfur að greiðslubyrði láns, sem var að höfuðstóli á bilinu 55-60% af markaðsvirði, gæti ekki breyst svo að yrði illkljúfanleg.  Fannst ótrúlegt að stjórn landsins yrði nokkurtíma svo aum, þó aum væri.  En það ótrúlega gerðist.  Stjórn landsins var svo aum, að hér fór efnahagskerfið á hvolf fyrir augunum á stjórnmálaelítunni.  Og það gerðist ekki svona alltíeinu, einsog haldið hefur verið fram af sömu elítu (með örfáum heiðarlegum undatekningum).  Aðdragandinn var langur og lengi hefði verið hægt að snúa við gangi mála.  Það var ekki gert vegna þess að það hefði strítt gegn þeirra hugmyndafræði, sem hér réð ríkjum í boði helmingaskiptaflokkanna, Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks!

Áfram að skuldamálum heimilanna.  Tveir hópar eru í verstri stöðu.  Það eru yfirskuldsett heimili og svo heimili með lágar tekjur.  Hinir tekjulágu áttu, og eiga enn, eðli málsins skv. aðeins lánamöguleika hjá Íbúðalánasjóði.  Þessum hópi hafa aðeins staðið til boða bráðabirgðalausnir, sem miða að því að gera þeim kleyft að fljóta meðan ekki sekkur.  En það kemur að því skúta sekkur hjá flestum slíkra heimila.  Sérstaklega í ljósi þess að endurreisn efnahagslífsins hefur verið látin mæta afgangi vegna karps um mál sem skipta í raun minna máli fyrir þjóðina!  Niðurfærsla á höfuðstóli húsnæðislána þessara heimila virðist aðeins fjarlægur draumur í öllum bægslaganginum kringum hina óábyrgu og trúgjörnu!

Tekjulág heimili eru greinilega í þeim vanda, að þeir sem hæst láta um hagsmuni heimilanna, eru í hópi þeirra stétta,  sem höfðu aðgang að lánum í bönkum til húsnæðiskaupa vegna góðra tekna og svo þeirra, sem töldu hag sínum best borgið með gengistryggðum lánum og vilja nú að aðrir bjargi þeim, þegar dæmið gekk ekki upp.  Hvorugir græddu nefnilega á öllu saman einsog þeir trúðu á sínum tíma og til stóð!

Man einhver þegar allskyns viðurkenndir álitsgjafar voru að mæra hin gengistryggðu lán (t.d. Egill Helgason) eða þegar menn djöfluðust á Íbúðalánasjóði? Töldu honum allt til foráttu og vildu leggja hann niður?  Hið frjálsa bankakerfi einkaframtaksins gæti sko gert miklu betur en það ríkisbatterí!

Óttast ekki lögsókn