skarfur

10.8.2010 | 20:26

Lög um vexti og verðtryggingu voru þverbrotin. Vissu stjórnmála- og embættismennirnir ekki neitt allan tímann?

126. löggjafarþing 2000–2001.

Frumvarp til laga um vexti og verðtryggingu.

(Lagt fyrir Alþingi á 126. löggjafarþingi 2000–2001.)

http://www.althingi.is/altext/126/s/0872.html

VI. KAFLI
Verðtrygging sparifjár og lánsfjár.
13. gr.

Ákvæði þessa kafla gilda um skuldbindingar sem varða sparifé og lánsfé í íslenskum krón um þar sem skuldari lofar að greiða peninga og þar sem umsamið eða áskilið er að greiðsl urnar skuli verðtryggðar. Með verðtryggingu er í þessum kafla átt við breytingu í hlutfalli við innlenda verðvísitölu. Um heimildir til verðtryggingar fer skv. 14. gr. nema lög kveði á um annað.
Afleiðusamningar falla ekki undir ákvæði þessa kafla.

14. gr.

Heimilt er að verðtryggja sparifé og lánsfé skv. 13. gr. sé grundvöllur verðtryggingarinnar vísitala neysluverðs, sem Hagstofa Íslands reiknar samkvæmt lögum sem um vísitöluna gilda og birtir mánaðarlega í Lögbirtingablaði. Vísitala sem reiknuð er og birt í tilteknum mánuði gildir um verðtryggingu sparifjár og lánsfjár næsta mánuð á eftir.
Í lánssamningi er þó heimilt að miða við hlutabréfavísitölu, innlenda eða erlenda, eða safn slíkra vísitalna, sem ekki mæla breytingar á almennu verðlagi

Um 13. og 14. gr.

    Í 13. gr. frumvarpsins er fjallað um gildissvið kafla um verðtryggingu sparifjár og lánsfjár.
    Í 1. mgr. er lagt til að heimildir til að binda skuldbindingar í íslenskum krónum við gengi erlendra gjaldmiðla verði felldar niður. Frá 1960 var almennt óheimilt að binda skuldbinding ar í íslenskum krónum við gengi erlendra gjaldmiðla. Þessi almenna regla var tekin upp í lög nr. 13/1979, um stjórn efnahagsmála o.fl. („Ólafslög“). Með breytingum á þeim árið 1989 var þó heimilað að gengisbinda skuldbindingar í íslenskum krónum með sérstökum gengis vísitölum, ECU og SDR, sem Seðlabankinn birti. Þessi breyting var liður í auknu frelsi í gjaldeyrismálum á sínum tíma. Gengisbinding á grundvelli þessara vísitalna hefur notið tak markaðrar hylli.
    Samkvæmt 13. gr. og 1. mgr. 14. gr. frumvarpsins verður ekki heimilt að binda skuldbind ingar í íslenskum krónum við dagsgengi erlendra gjaldmiðla. Er talið rétt að taka af allan vafa þar að lútandi. Talið er að samningar með viðmiðun við gengisvístölu á grundvelli ákvæðisins í vaxtalögum séu mjög fáir. Í bráðabirgðaákvæði IV er kveðið á um hvernig farið skuli með innstæður og samninga af þessu tagi sem þegar eru í gildi.

***

Meðflutningsmenn

þskj. 1211 á 126. löggjafarþingi.

1. Vilhjálmur Egilsson4. þm. NV, S
2. Einar Oddur Kristjánsson5. þm. VF, S
3. Einar K. Guðfinnsson1. þm. VF, S
4. Hjálmar Árnason10. þm. RN, F
5. Jóhanna Sigurðardóttir5. þm. RV, Sf
6. Ögmundur Jónasson13. þm. RV, Vg

Efnahags- og viðskiptanefnd 2001.

Í lögunum sjálfum er þetta orðað svona:

VI. kafli. Verðtrygging sparifjár og lánsfjár.

13.gr. Ákvæði þessa kafla gilda um skuldbindingar sem varða sparifé og lánsfé í íslenskum krónum þar sem skuldari lofar að greiða peninga og þar sem umsamið eða áskilið er að greiðslurnar skuli verðtryggðar. Með verðtryggingu er í þessum kafla átt við breytingar í hlutfalli við innlenda verðvísitölu. 14. gr. Heimilt er að verðtryggja sparifé og lánsfé skv 13. gr. sé grundvöllur verðtryggingarinnar vísitala neysluverðs sem Hagstofa Íslands reiknar samkvæmt lögum........

http://www.althingi.is/altext/stjt/2007.051.html

Getur þetta nokkurn tíma orðið skýrara? Samt eru menn að rífast um þetta eftir að brot á lögum þessum hafa viðgengist í skjóli stjórnmálamanna, Seðlabanka Íslands og Fjármálaeftirlitsins.

Ég verð að játa, að vera orðinn alveg rosalega þreyttur á þvarginu í íslenskum stjórnmála- og embættismönnum. Og eftir að hafa skoðað þetta mál um gjaldeyrislánin, sbr það sem sjá má hér að ofan, hef ég komist að þeirri nánast óhjákvæmilegu niðurstöðu, að allt frá árinu 2001 hefur stjórnmála- og embættismönnum verið eftirfarandi ljóst: Gengistrygging lána er óheimil.

Allt þeirra þras og röfl um lög og lögfræðiálit er yfirklór gerspilltra stjórnmála- og embættismanna. Ég er ekki að ætlast til að menn muni skýrt og skilmerkilega það sem gerðist 2001, en eitthvað hlýtur þá að óra fyrir hvað þeir höfðu fyrir stafni á því herrans ári. Og hefðu því auðveldlega með góðri hjálp getað rifjað upp og fundið gömlu frumvörpin og ræðurnar sínar. Og ummæli hagsmunasamtaka sem voru send Efnahags- og viðskiptanefnd. Og auðvitað mundu þau eitthvað af þessu, en kusu að þegja um það vegna þess að í skjóli þeirra höfðu lögbrotin fengið að viðgangast. Hin samansúrraða samtryggingarspilling stjórnmála- og embættismannastéttanna hefur valdið þjóðinni stórtjóni og mun halda því áfram meðan spilling þeirra fær að þrífast. .