Axlar-Villi/Ófeigur.

Það hefði í rauninni verið dálítið fyndið, hefði Svandís ekki sett þennan umboðslausa(?) gjörning uppí loft með því að rífa kjaft.  Samningar hefðu allir runnið hljóðlega í gegn.  OR er hefði verið strippað af eignum, starfskröftum og framtíðinni.  Auðlindirnar lent í höndum einkaaðila(?).  REI hefði verið selt fyrir slikk í hasti.  Axlar-Villi hefði staðið með pálmann í höndunum og talinn mikill stjórnvitringur og snillingur í gerð viðskiptasamninga.  Bjarni Ármannsson og Hannes Smárason hefðu getað hlegið að öllu saman og glaðst yfir góssinu.  Ýmsir smákallar hefðu getað glaðst yfir vel unnu verki og einhverjum smáaurum.  Almúginn hefði svo setið gapandi á rassinum og kosið Villa sinn og djélistann, enda bara prógrammeraður svoleiðis.

Samtryggingarloðdýrið/skýrsluna sem stýrihópurinn gat af sér verður svo bara að lesa milli línanna.  Við getum þó altént glaðst yfir því að Axlar-Villa mistókst það sem honum var ætlað (þó hann hafi ekki vitað af því sjálfur), sem sé að hafa eignir og möguleika af Reykvíkingum og fleirrum.

 

Áhersla verði lögð á opin og lýðræðisleg vinnubrögð