skarfur

3.8.2009 | 23:42

Fiskimiðin og Evrópusambandið.

Nú ætla sumir að semja við EU um fiskimiðin og bithagann. Furðulegar hugmyndir eru á flögri um þetta bandalag stórþjóða, sbr.grein Evu Joly, sem fagnað er svo mjög. Í greininni kemur skýrt fram að stórþjóðirnar í EU nota afl alls bandalagsins til að kúga smáþjóðir. Því fáum við nú að kynnast. Meðan Alþingi leggst ekki á hnén og samþykkir ríkisábyrgðina fáum við ekki lánið frá ASG, og ekki lánin frá hinum norrænu "vinum" okkar. Við stöndum ein. Á bakvið stendur EU sem klettur með Bretum og Hollendingum. Fyrrum veiðiþjófum á íslenskum fiskimiðum. Eina þjóðin sem hefur farið með her gegn okkur er ein af stórþjóðunum í EU, Bretar. Fleiri fyrrverandi veiðiþjófar, sem munar í fiskimiðin, eru Þjóðverjar og Belgar. Spánverjar veiddu hér líka áður fyrr, og Frakkar. Allar þessar þjóðir munu ásælast fiskinn á miðunum.

Stórþjóðirnar Þýskaland, Bretland, Frakkland, Ítalía og Spánn eru áhrifamestar í EU og ráða í raun því sem þær vilja. Eva Joly nefnir í grein sinni, að Barosso lét framboð sitt innan EU stjórna sér í Icesave-málinu. Ekki mátti hann styggja Breta!

Innan EU fer fram flókin hagsmunagæsla og hagsmunabarátta, þar sem hagsmunir stórþjóðanna, auðhringa þeirra og stórfyrirtækja hafa forgang. Inní þessa baráttu blandast svo öll spillingin, þar sem mafían og leynifélög kaþólikka, svo og Frímúrarar koma við sögu, sbr P2 glæpamálið. Gleymum öllum fagurgalanum.

Efnahagsbandalag Evrópu hét það einu sinni, nú heitir það Evrópusamband. Þetta hagsmunagæslubandalag breytist í sífellu. Hvernig það verður eftir nokkur ár veit enginn. Sennilega er þó búið að hanna þróun þess á bak við luktar dyr. Trúlega verður þróunin sú að til verður Bandalagsríkið Evrópa.

Írar, ein af smáþjóðunum, höfnuðu Lissabon-"sáttmálanum" í atkvæðagreiðslu. Allt stefnir í að samþykki þeir hann ekki í haust, þurfi þeir að kjósa aftur á næsta ári, og svo aftur og aftur þar til þeir samþykkja. Þannig vinnur bandalagið.

Við eigum að vita nokkurn veginn hvernig bandalagið er í dag, en við höfum ekki hugmynd um þær breytingar sem verða næstu árin. Og þó við værum komin inn, myndum við engu ráða um breytingarnar, sem gerðar yrðu .

Ég ráðlegg öllum að lesa gein Evu Joly með Evrópubandalagið í huga. Taka vel eftir orðum hennar um það. Og svo náttúrulega viðtalið hér að neðan við þennan Evrópumálaráðherra Spánverja. Takið eftir hvaða væntingar hann hefur um framtíðina á fiskimiðunum við Ísland. Spánverjar taka við forsæti í Evrópusambandinu um næstu áramót. Við þurfum að semja við þá.

Tökum líka eftir hvað viðmót við fáum hjá "vinum" okkar Svíum nú. Og öðrum svokölluðum "vinum" okkar. Þeir hafa lokað á okkur þar til Evrópusambandið gefur þeim grænt ljós. Þá, og þá fyrst eru þeir reiðubúnir að hjálpa okkur! Markið orð Evu Joly og Spánverjans Diego López Garrido. Brown, Bildt og Garrido eru bara dæmi um hagsmunagæslumennina í Evrópusambandinu, sem við er að eiga. Og þeir nota allir Eu til að ná fram markmiðum sínum!

RÚV 31.7

Íslendingar ekki einir á miðunum.

Diego López Garrido, Evrópumálaráðherra Spánar, telur Íslendingum ekki stætt á því að útiloka aðrar þjóðir frá fiskimiðum sínum eða útgerðarfyrirtækjum þegar til lengri tíma sé litið, gangi þeir í Evrópusambandið. Kristinn R. Ólafsson, okkar maður í Madríd, ræddi við ráðherrann þar í borg í dag:

***

Diego López Garrido lýsti því yfir á dögunum að Spánverjar ætluðu að gæta þess í væntanlegum viðræðum að hagsmunir spænsks sjávarútvegs sköðuðust ekki. Spegillinn byrjaði á því að spyrja hann hvað hann hefði átt við. Hann svaraði að Spánverjar væru ekki viðriðnir fiskveiðar í landhelgi Íslands né ættu í eða hefðu í hyggju að gerast hluthafar í íslenskum útgerðum og því væri þetta ekki mál sem kæmi við núverandi ástandi. En hann bætti við:

-En það er auðvitað mikilvægt, og ekki bara fyrir Spán heldur allt Evrópusambandið að við varðveitum í framtíðinni, að Íslandi gengnu í það, réttarreglur bandalagsins. Sú staða sem Ísland hefur nú, við getum kallað hana forréttindastöðu, enda er Ísland fyrir utan Evrópusambandið, og getur þannig útilokað önnur ríki frá miðum sínum og náð að hindra erlend fyrirtæki í að kaupa hlut í íslenskum útgerðum... Þetta er nokkuð sem verður augljóslega að endurskoða þegar viðræður hefjast.

Ég nefndi við López Garrido að í fiskveiðistefnu Evrópusambandsins gilti reglan um hlutfallslegan stöðugleika. Samkvæmt henni þyrftu Íslendingar ekki að hleypa neinum á mið sín. Og ég spurði hann hvort hann væri að segja að hana þyrfti að endurskoða, að hún gæti horfið. Evrópumálaráðherra Spánar sagði það of fljótt að úttala sig um þetta mál. Það hefði faglegar hliðar sem yrði að skoða vel í aðildarviðræðunum. En hann vék að nokkrum almennum grunnreglum sem hafa bæri í heiðri í viðræðunum:

Í fyrsta lagi: Evrópusambandið eiga að mynda evrópsk og lýðræðisleg ríki og eitt þeirra er Ísland. Því líst okkur vel á að það geti gengið í ESB þegar þar að kemur. Afstaða Spánverja í þessum efnum er mjög skýr og það höfum við tjáð íslensku stjórninni. Við erum himinlifandi yfir að Íslandi skuli hafa óskað aðildar og að reglufest ferli að umsögn Framkvæmdastjórnarinnar skuli hafi byrjað jafn skjótt og raun ber vitni.

Í öðru lagi: Spánn mun ekki aðeins verja spænska hagsmuni í forsætistíð sinni í Evrópusambandinu komandi ár heldur hagsmuni allra sambandsríkjanna 27 því að í því felst formennskan, að verja hagsmuni nær 500 milljóna íbúa. Og því viljum við almennt talað að réttarreglur sambandsins gildi í öllum ríkjum þess. Og ég hygg að við munum láta þá skoðun í ljós að Ísland samþykki þær.

Í þriðja lagi: Í fiskveiðimálum eru hagsmunir Spánar miklir, Spánn er heimsveldi í fiskveiðum, og þó að Spánn á þessari stundu veiði ekki á Íslandsmiðum né nokkurt spænskt útgerðarfélag, að því er ég best veit, ætli að fjárfesta í íslenskri útgerð, tel ég að þessum möguleika beri að halda opnum í framtíðinni. Því hygg ég að vilji okkar verði að greiða fyrir þessum möguleikum eins mikið og hægt er. Og mér sýnist að það verði erfitt fyrir Íslendinga þegar þeir verða komnir í ESB að sitja að öllu leyti einir að fiskimiðum sínum eða halda erlendu fjármagni frá útgerðum. Það gefur augaleið að innganga táknar að játast kostum hennar og göllum, öllu. Og við látum allir eftir í þessu.

-Á Íslandi ber á ótta við aðild. En mig langaði að snúa dæminu við: Óttast Spánn á einhvern hátt inngöngu Íslands sem fiskveiðiveldis líka?

Alls ekki. Þvert á móti óskum við á Spáni þess að Ísland fái aðild. Við lítum svo á að Evrópusambandið eflist eftir því sem fleiri lönd ganga í það; ekki að það veikist. Ég segi það varðandi Ísland en ég segi það líka varðandi Balkanskagalöndin og Tyrkland, öll lönd. Það sem skiptir máli er að þetta séu evrópsk lönd, lýðræðisleg og fullnægi Kaupmannahafnarskilyrðunum. Ef svo er - nokkur þeirra sem ég hef nefnt gera það reyndar ekki enn - eflir það sambandið. Þarafleiðandi er alls enginn ótti við inngöngu Íslands, þvert á móti erum við himinlifandi yfir að Ísland hafi óskað aðildar.
Speglinum, 30. júlí 2009

Kristinn R. Ólafsson