Í ekki-fréttum er þetta helst!

Þetta er nú eiginlega enn ein ekki-fréttin af húsnæðismarkaðnum.  Sífellt hlaupa blaðamenn til og tala um samdrátt og verðlækkanir á þessum markaði.  Það getur svosem vel verið að nú sé komið að verðlækkunum, það á eftir að koma í ljós.  En að lækkun í einum mánuði hafi einhverja merkingu í þessu sambandi er af og frá.  Í október og desember 2006 var mæld lækkun á vísitölu íbúðarverðs.  Það þarf ekki mikið frávik í verði til að hækka eða lækka þessa vísitölu.

Varðandi samdrátt á markaðnum, og jafnvel hrun, er það að segja að markaðurinn hefur ekki verið í eðlilegu ástandi.  Það hljóta að vera takmörk fyrir því, hvað sömu manneskjurnar þurfa, og eru viljugar, að skipta oft um húsnæði á lífsleiðinni.  Að markaður húsnæðis færist smátt og smátt í eðlilegt horf telst varla til kreppueinkenna.

Svokallaðir fasteignaheildsalar geta skekkt mælingu á vísitölu íbúðaverð.  Kaupi slíkur kaupandi nokkrar tiltölulega stórar og dýrar eignir á sama tíma getur það leitt til hækkunar vísitölu og sýnt mikla aukningu á veltu.  Haldi hann svo að sér höndum í annan tíma hefur það þveröfug áhrif.

Það er margt, sem getur breytt tölfræðinni á þessum markaði án þess að um viðvarandi breytingu sé að ræða.

Blaðamenn eru stundum svolítið kostulega barnalegir í sumum málum.  Fréttablaðið segir frá þessu á forsíðu og heldur betur drýgindalegt:  "Fréttablaðinu er kunnugt um íbúð í útjaðri höfuðborgarsvæðisins þar sem ásett verð er 29 milljónir króna.  Á henni hvíla 28,6 milljónir.  Eftir því sem fasteignasalar segja dugar mismunurinn ekki fyrir söluþóknun.  Fleiri dæmi séu um slíkt.  Blaðið þekkir ennfremur til dæmis úr miðbæ Reykjavíkur, þar sem lánið er orðið hærra en sem nemur markaðsvirði."  Þetta er dæmi um, að blaðamaðurinn veit greinilega ekkert um fasteignamarkaðinn.  Ætli ikh hafi þurft að spyrja marga fasteignasala um, hvort mismunurinn í fyrradæminu dygði fyrir söluþóknun?  Fyrra dæmið er líka dæmi um hið seinna, sem blm. nefnir.  Söluverð eignarinnar mun ekki dekka lánið, sem hvílir á eigninni.   Að lokum,  þekkir þessi blaðamaður muninn á ásettu verði og markaðsverði.  Ég fullyrði, að ásetta verðið í fyrra dæminu verður ekki söluverð íbúðarinnar/markaðsverð.  Þannig að þar er enginn mismunur til að greiða söluþóknun!  Það þarf ekki að skoða fateignamarkaðinn mikið og lengi til að sjá, að þetta er bísna algengt, þ.e. að áhvílandi lán er um og yfir væntanlegu söluverði eigna.  Og það er ekki alveg nýtt.  Hvort tilvísanir í staðsetningu fasteignanna sem Fréttablaðinu er kunnugt um á að segja lesandanum eitthvað um ástandið er mér ráðgáta.

Menn verða að hætta að bulla svona um fasteignamarkaðinn bæði á blöðum og á greiningadeildum. 

Íbúðaverð lækkaði um tæpa prósentu