Ríkisstjórnin fer einsog köttur kringum heitan graut, þar sem  vandamál samfélagsins eru.  Kjarklaus og huglaus!  Hér ríkir stjórnarkreppa og þingið er í upplausnarástandi.  Engin forysta er fyrir hendi, sem þing og þjóð gæti fellt sig við.  Málin verður að leysa.  Það getur ekki ríkisstjórnin og ekki þingið með núverandi stjórn!  Valið stendur því milli neyðarstjórnar og kosninga.  Síðari kosturinn er raunar ekki kostur í stöðunni miðað við ástand stjórnmálaflokkanna. http://utanthingsstjorn.is/

	Áttu fund með Jóhönnu og Steingrími
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

  Ríkisstjórnin fer einsog köttur kringum heitan graut, þar sem  vandamál samfélagsins eru.  Kjarklaus og huglaus!  Hér ríkir stjórnarkreppa og þingið er í upplausnarástandi.  Engin forysta er fyrir hendi, sem þing og þjóð gæti fellt sig við.  Málin verður að leysa.  Það getur ekki ríkisstjórnin og ekki þingið með núverandi stjórn!  Valið stendur því milli neyðarstjórnar og kosninga.  Síðari kosturinn er raunar ekki kostur í stöðunni miðað við ástand stjórnmálaflokkanna. http://utanthingsstjorn.is/

 

Neyðarstjórn eða kosningar - yfirlýsing frá þingmönnum Hreyfingarinnar.

Sú mesta efnahagsvá sem samfélaginu stafar hætta af í dag er skuldavandi íslenskra heimila.  Undanfarna viku hafa þingmenn Hreyfingarinnar tekið þátt í fjölda samráðsfunda með ráðherrum ríkisstjórnarinnar, öðrum þingmönnum og hagsmunaaðilum til að kanna hvort raunverulegur vilji sé til að leysa málin. Þrátt fyrir að fyrir liggi leiðir til lausnar sem gagnist mjög skuldugum heimilum án kostnaðar fyrir ríkissjóð og skattgreiðendur, er ríkisstjórnin ekki fær um að leysa úr málinu með sanngjörnum og réttlátum hætti. Ríkisstjórnin hefur nú endanlega sýnt að hún getur ekki stjórnað landinu með almannahag að leiðarljósi og hlýtur því að vera komin að leiðarlokum.

Vegna þeirrar alvarlegu stjórnarkreppu sem nú ríkir og útilokað er að Alþingi geti leyst,  leggja þingmenn Hreyfingarinnar fram eftirfarandi tillögur sem lúta að tímabundinni neyðarstjórn landsins (þingmanna og/eða utanþingsmanna) í stað núverandi ríkisstjórnar samkvæmt eftirfarandi forskrift.

1)      Forsætisráðherra skilar inn umboði sínu til forseta Íslands.
2)      Forseti Íslands kannar hvort þingmeirihluti sé fyrir því að verja slíka neyðarstjórn vantrausti verði henni komið á.
3)      Sé slíkur meirihluti ekki fyrir hendi verði boðað til Alþingiskosninga.
4)      Sé slíkur meirihluti fyrir hendi gerir forseti Íslands tillögu að neyðarstjórn. Tillaga forseta Íslands getur annað hvort falist í uppástungu að forsætisráðherra sem velji sér samráðherra eða tillögu að öllum ráðherrum slíkrar ríkisstjórnar.
5)      Þjóðaratkvæðagreiðsla fari fram um tillögu forseta Íslands að neyðarstjórn. Kosið verði um neyðarstjórnina í heild sinni. Verði henni hafnað verið boðað til Alþingiskosninga.
6)      Verði tillagan samþykkt starfar neyðarstjórnin þangað til stjórnlagaþing hefur lokið störfum og Alþingi afgreitt frumvarp um nýja stjórnarskrá. Að því loknu verði boðað til Alþingiskosninga.
7)      Neyðarstjórnin skal fá til liðs við sig færustu sérfræðinga. Í störfum sínum notist neyðarstjórnin við þjóðaratkvæðagreiðslur til að skera úr um brýn ágreiningsmál.

Verkefni neyðarstjórnar yrðu m.a.:
a)      Setning neyðarlaga til að leysa bráðavanda skuldsettra heimila sem taki m.a. mið af tillögum Hagsmunasamtaka heimilanna.
b)      Opinber lágmarks framfærsluviðmið.
c)      Fjárlög.
d)     Lýðræðisumbætur.
e)      Endurskoðun á samstarfi við Alþjóðagjaldeyrissjóðinn.

 

Eftirfarandi er svo tekstinn á síðunni http://utanthingsstjorn.is/

Áskorun

Alþingi nýtur ekki trausts nema 9% þjóðarinnar samkvæmt þjóðarpúlsi Gallup. Stjórn og stjórnarandstaða eru ráðþrota og gagnslaus. Þjóðstjórn kemur ekki til greina og alþingiskosningar eru tilgangslausar því stjórnmálaflokkar hafa mótað valdakerfið eftir eigin þörfum og vilja engu breyta.

Utanþingsstjórn er því eini raunhæfi möguleikinn í stöðunni. Í svipaðri stöðu, árið 1942 þegar síðast stóðu fyrir dyrum miklar stjórnarskrárbreytingar og ekki tókst að mynda starfhæfa ríkisstjórn, myndaði Sveinn Björnsson utanþingsstjórn til bráðabirgða. Við skorum á forsetann að skipa slíka stjórn áður en það ófremdarástand sem nú er uppi kallar yfir þjóðina enn alvarlegri afleiðingar.

Við undirrituð skorum á forseta Íslands að skipa landinu utanþingsstjórn sem tryggt verður að njóti stuðnings og samþykkis þjóðarinnar.

Utanþingsstjórnin skyldi svo fyrst og fremst einbeita sér að því að leysa brýnustu vandamál samfélagsins. Heimili landsins líða fyrir vanhæfi stjórnmálastéttarinnar og því ætti eftirfarandi að vera í forgangi:

• Það þarf að setja neyðarlög til að leysa bráðavanda skuldsettra heimila sem tekur mið af tillögum hagsmuna- og faghópa.
• Utanþingsstjórnin hefur auk þess það verkefni að vinna að skynsamlegum og raunhæfum langtímalausnum á skuldavanda heimilanna.
• Þar sem atvinnumissir er orðið stórt vandamál er það ekki síður brýnt verkefni utanþingsstjórnarinnar að vinna að uppbyggingu atvinnuveganna á skynsaman og raunhæfan hátt um allt land.
• Gagnger endurskoðun á efnahagsstefnu landsins. Þ.m.t. samstarfið við Alþjóðagjaldeyrissjóðinn.

Miða skal við að utanþingsstjórn hafi að lágmarki sex mánuði til að klára þessi verkefni en æskilegt væri að hún hafi lokið störfum er ný stjórnarskrá liggur fyrir enda verður þá boðað til kosninga út frá fyrirkomulagi nýrrar stjórnarskrár.

Það er alveg greinilegt, að stór hluti stjórnmálamanna, álitsgjafa og bloggara vill ekkert gera með niðurstöður Rannsóknarnefndar Alþingis.  Það sést best á umræðunni um niðurstöður Atla-nefndarinnar og Landsdóminn.  Umræðan um lögin um Landsdóminn eru á sömu nótum og um neitunarvald forsetans í kringum fjölmiðlalögin fyrri.  Þá vildu sumir túlka stjórnarskránna eftir sínum hentugleika.  Sama á við um lögin um Landsdóminn nú.  Enginn, endurtek enginn, hafði áður gert þessar athugasemdir um lögin!  Þau voru síðast endurbætt 2008 og þingflokkur Sjálfstæðisflokksins útnefndi nýjan fulltrúa sinn í hann síðastliðinn vetur!

Rannsóknarnefnd Alþingis komst að ákveðinni niðurstöðu um vanrækslu og afglöp stjórnmálamanna og embættismanna.  Og það komu líka vísbendingar um hina og þessa vafasama fjármálagerninga.  Nú vill enginn gera neitt með þessar niðurstöður og reyndar túlka þær eftir sínum hentugleika!  Engin skal sæta ábyrgð.  Enginn kannast við ábyrgð.  Enginn gerði neitt rangt.   Engin vanræksla og engin afglöp.  Hér var sem sagt allt í lagi, þangað til að ó,ó, það varð hrun.  Það er engum að kenna, ekki innanlands altént, nema kannski Sigurði Einarssyni og Sigurjóni Árnasyni. Og þeir búa í útlöndum.  Hér varð allt vitlaust, þegar Sérstakur Saksóknari vogaði sér að handtaka nokkra grunaða fjármálaafglapa!  Hvílíkur dónaskapur, sögðu menn!  Vildu að Sérstakur biði hinum virðulegu fjármálamönnum í létt spjall yfir kaffi og vínarbrauði, og kannski líka rjómatertu!  Ofan á allt fékk hann Interpól til að gefa út handtökuskipun á einn, sem mátti ekki vera að því að mæta í kaffisopann og vínarbrauðið!  Hvílík ósvífni!  Rekum bara Sérstakan!  Við skulum sko ekki benda fingri á neinn, ekki einn!

Við skulum ekki persónugera, sagði Geir!  Hér var þjóðlífið sokkið upp fyrir eyru í spillingu og siðleysi!  Stjórnmála- og embættismenn vanræktu skyldur sínar við þjóðina!  Nú virðist bara allt hafa verið í lagi!  Við skulum bara ekki persónugera eitt né neitt.  Og við skulum bara trúa því, að hér hafi ekki verið nein spilling eða siðleysi, einsog við gerðum áður.  Við skulum bara öll vera góð!

Hér gerði enginn neitt af sér, nema kannski einn eða tveir glaumgosar, Jón Ásgeir og Björgólfur Thor!  Að öðru leyti erum við öll jafn saklaus og með tandurhreina samvisku, líkt og nýborið Jésúbarnið.  Hér hefur enginn gert neitt af sér, nema helst núverandi ríkisstjórn og svo þessi Atli þarna!

Þessvegna þarf ekki að kalla neinn til ábyrgðar og ekkert uppgjör að fara fram.  Og enginn siðbót þarf að verða vegna þess að siðferð okkar hefur alltaf verið svo himinhrópandi gott!  Alltaf og á öllum sviðum!

Sem sagt:  Við skulum bara fleygja Skýrslu Rannsóknarnefndar Alþingis á haugana!  Við erum fín einsog við höfum alltaf verið, nema kannski Steingrímur og svo þessi Atli þarna!

Ekkert siðleysi, engin afglöp né fjármálaglæpir hafa nokkur tíma átt sér stað á Íslandi, stórasta landi í heimi!  Við erum best!  Svo góð, siðsöm og heiðarleg!

	Krafan byggir á vanþekkingu Ólafar
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Árið 2001 setti Alþingi lög um vexti og verðtryggingu (minnir mig að lögin séu kölluð).  Þar kemur skýrt fram að óheimilt er að tengja lán í íslenskum krónum við gengi erlendra gjaldmiðla.  Síðan þá hafa lánastofnanir lánað á þessum forboðnu kjörum.  Hæstiréttur Íslands dæmdi lánin ólögmæt í samræmi við lögin.  Nú hefur Hæstiréttur kveðið upp dóm sem verndar lögbrjótana gegn tapi og skellir tjóninu frekar á lántakendur.  Í trássi við Neytendalög og tilskipun ESB.  Við fyrri dómnum varð ljóst að eftirlitsstofnanir, sem starfa á vegum ríkisins og á ábyrgð þess, brugðust þeirri skyldu sinni að stöðva ólögmæta starfsemi fjármálafyrirtækjanna.  Því liggur beinast við að dæma verði ríkissjóð til að bæta lántakendum tjónið sem þeir hafa hugsanlega orðið fyrir vegna vanrækslu stofnana ríkisins og hins nýja dóms Hæstaréttar Íslands!

Á alþingi að stofna til atvinnureksturs fyrir Suðurnesjamenn?  Þeir eru að sögn Ásmundar búnir að spandera 40 milljörðum í Helguvíkur-ævintýrið.  Gátu ekki beðið eftir að athugað væri með orku, hvort hún væri fyrir hendi yfirleitt, gátu ekki beðið eftir að lagaskyld ferli væru kláruð, byrjuðu að byggja höfn og heimta nú meiri peninga úr ríkissjóði í höfnina.  En gleyma því að hafnir eru ekki lengur á vegum ríkissjóðs heldur sveitafélaga.  Það hefði verið hægt að setja af stað ansi mörg meðalstór og smá fyrirtæki í hinum ýmsu greinum fyrir þessa 40 milljarða!  Það er fjöldi fólks með allskyns hugmyndir um atvinnurekstur, sem henta smárekstri, en vantar aðstöðu og peninga!  En alltaf er hugmyndaauðginni takmörk sett af einblíni atvinnupólitíkusa á stóriðju!  Sem skilar litlu nema skuldum fyrir orkufyrirtækin, sveitafélögin og ríkissjóð.

Hvernig stendur á þessum endalausu vandræðum Suðurnesjamanna í atvinnumálum?  Sem hófust nota bene ekki við Hrunið, heldur eiga sér áralanga hörmungarsögu!  Hvað varð t.d. af sjávarútvegi á svæðinu?  Er enginn smáiðnaður þarna?  Eru engin tækifæri í ferðamannaiðnaði með þennan stórkostlega og einstaka Reykjanesfólksvang sem dæmi?  Nú þegar loksins fer að hylla undir beina vegatengingu við Suðurland með Suðurstrandarvegi, eru enginn tækifæri fólgin í því?  Í móttöku ferðamanna og þjónustu við þá. O.s.frv. 

	Vill athafnir í stað orða
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Sjálfsagt eru fjölmörg afleidd störf  tengd þessum iðnaði.  Ég var að  horfa á þátt í sænska sjónvarpinu um Víetnam-stríðið.  Þáttur þessi byggir á samtölum við Robert Mcmamara.  Mikið  skelfing var þetta sorgbitinn maður, sem von er kannski.  Við sem munum þetta stríð munum kannski, að gangur stríðsins hafði veruleg áhrif á hlutabréfamarkaðinn í Wallstreet.  Kaninn réðst inní Kambódíu og markaðurinn fór upp og niður aftur þegar þeir drógu liðið til baka sem dæmi.  Ekki liggur fyrir hve marga íbúa Indókínaskagans Bandaríkjamenn myrtu í þessari herferð sinni (Það er víst talið í milljónum en ekki hundruðum þúsunda).  Ekki frekar enn í dag, þegar þeir hafa fundið sér nýjan óvin til að halda þessum iðnaði sínum gangandi að ógleymdum olíubransanum. Á þessum tíma var stundaður öflugur áróður fyrir þessu stríði og gegn svokölluðum kommúnistum sem börðust gegn heimsvaldaofríki BNA.  Nú um stundir er óvinurinn annar og lævíslegri aðferðum beitt í áróðrinum.  Og enn eru fjölmargir sem hafa meðtekið boðskapinn líkt og í denn.  Og eru þeirrar skoðunar að sjálfsagt mál sé að myrða óbreytta alþýðu, sem er svo óheppin að búa í þeim löndum, sem Kanar telja sig þurfa að ráðast á í ábataskyni! 

	Yrðu stærstu vopnaviðskipti í sögu Bandaríkjanna
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt