Skítt með endurreisn efnahagslífsins!

Trúverðugleiki aðstoðarbankastjórans eykst ekki við þessa yfirlýsingu.  Hann sat í SÍ þegar Ísland brunaði fram af brúninni 2008.  Og SÍ hafðist ekki að, heldur hellti olíu á eldinn, sem hann kveikti ásamt þáverandi ríkisstjórn, og ríkisstjórnum DO!

Við hrunið féll traust íslenska ríkisins enn meir en verið hafði.  Eina leiðin til að endurreisa traustið var að leita til AGS, því miður.  Meðan endurskoðun á efnahafsáætlunarinnar fer ekki fram, heldur seinkar og seinkar, dregst endurreisn efnahagslífsins til tjóns fyrir land og þjóð.  Atvinnuleysið eykst og verður langvinnara.  Kreppan dýpkar!  Og það bitnar fyrst og fremst á alþýðunni, launþegum og lífeyrisþegum!

Deila má um aðkomu AGS, en miðað við þá leið sem valin var, og núverandi ríkisstjórn ákvað að  fylgja áfram, var hún nauðsynleg.  Leiðin án AGS er líka fær, en þá verður að endurskoða allar áætlanir og sú leið er seinfarnari.  Miðað við stöðuna nú, töf á afgreiðslu Icesave og seinkun á endurskoðuninni, má segja, að sú áætlun sem valið var að fara eftir sé óvirk og engin raunveruleg áætlun virk!

Aðstoðarbankastjórinn gefur því íslenskum launþegum langt nef með þessum orðum sínum!

Ekki þörf á AGS lánunum fyrr en á næsta ári

Nýjar skýrslur daglega!

Mín tillaga til Sérstaks er, að hann opni sérstaka síðu, þar sem hann getur birt daglega allar skýrslur, sem verða til þann daginn.  Bara svo að þjóðin hafi eitthvað til að tala um og, það er enn mikilvægara, eitthvað til að hlæja að, sbr. yfirheyrsluna yfir Þór Sigfússyni og félögum. 

Efni í fína revíu og farsa með endalausum misskilningi, heimsku og fávitahætti!

Hafnar því að rannsóknargögnum sé lekið

Skiptir þjóðaratkvæðagreiðsla á Íslandi sköpum fyrir heimsbyggðina?

Sýn okkar Íslendinga á okkur sjálf er oft í undarlegri kantinum.  Ef aðeins er litið til síðustu ára koma nokkur tilvik uppi hugann, þar sem þetta sýnir sig.

Fyrsta skal nefna stuðningsyfirlýsingu Davíðs Oddssonar við forseta Bandaríkjanna í beinni útsendingu, þegar sá síðari var að leggja í stríð við svokallaða hryðjuverkamenn í Írak:  You have our full support,Mr. President, sagði hann, og fréttaþulir Sky urðu ansi langleitir og örlítið furðu- og efasemdabros færðist yfir andlit þeirra. 

Davíð Oddsson og Halldór Ásgrímsson fengu þá flugu í höfuðið að Sameinuðu þjóðirnar mættu ekki við því, að Ísland væri ekki í Öryggisráðinu.  Það kom svo í hlut Ingibjargar Sólrúnar að spandera 18 mánaða ferli sínum sem utanríkisráðherra í að agítera fyrir því og smala saman atkvæðum (milli þess sem hún ferðaðist um og laug til um efnahagsástandið á Íslandi).  Nær daglega sagði hún af því fréttir í fjölmiðlum, hversu vel gengi.  Þessi þjóðin og hin myndi örugglega kjósa "stóra" Ísland.  Ekki komumst við í Öryggisráðið og Sameinuðu Þjóðirnar eru enn starfandi!

Í hinu svokallaða góðæri trúðu flestir Íslendingar, að hér væri risið einhverskonar efnahagsundur, íslenska undrið!  Íslenskir fjármálamenn stæðu öðrum framar.  Talað var um íslenska viðskiptamótelið og hversu undrasnöggir Íslendingar væru að landa stórviðskiptum.  Svo hrundi efnahagsundrið og fjármálaséníin reyndust flestir fjárglæframenn, svindlarar og bófar!

Og nú trúa víst ýmsir því, að þjóðaratkvæðagreiðslan á laugardaginn muni skipta sköpum.  Ekki bara fyrir þjóðina!  Nei, líka fyrir gervalla heimsbyggðina!

 Og til að bæta gráu ofan á svart er rétt að segja frá því,að komið hefur í ljós að íslendingar eru nánast sambandslausir við alþjóðasamfélagið eftir allan bægslaganginn.  Utanríkisþjónustan hefur ekki unnið sín verk, sem eru að afla og viðhalda tengslum við umheiminn!

Kann að frestast um viku

Buchheit að spila með Sigmund?

Buchheit er snjall.  Hann segir við Sigmund það sem hann vill heyra!  Vonandi að Sigmundur Davíð fari að átta sig á því, að hann situr ekki í ríkisstjórn.  Alþingi fól ríkisstjórn að semja um málið.  Ekki einstökum þingmönnum. 

Án samráðs við stjórnarandstöðu

Tíu manns sem spáðu fyrir um fjármálahrunið.

Nei, Davíð er ekki þar á meðal!

http://timesbusiness.typepad.com/money_weblog/2008/10/10-people-who-p.html

Eðlilegt!

Ritskoðunin tekur tímann sinn!

Skýrslunni enn frestað

Hvað varð um hinn pólitíska "level"? Og lagalegu fyrirvarana?

Bjarni Ben. og Sigmundur Davíð töluðu hátt og digurbarkalega um að færa þyrfti málið uppá hinn pólitíska level.  Nú virðist það allt gleymt!

Þeir töluðu líka, jafn digurbarkalega, um vafa á lagalegum skyldum og ábyrgð Íslendinga í málinu.  Nú er talað um breytingar á vaxtastigi, og fyrir hvað?  Hvað vilja Bretar og Hollendingar í staðinn?  Að fallið verði frá öllum lagalegum fyrirvörum um ábyrgð Íslendinga á Icesave? 

Á að fórna þeim?  Einsog hinum pólitíska level?

Sagt hefur verið, að tafir á afgreiðslu Icesave-svikamyllunnar kosti þjóðarbúið 50-75 Milljarða á mánuði vegna tafa á endurreisn efnahagslífsins!  Hvað eru það margir Milljarðar síðan 1. september?

Skýrist á næstu klukkustundum

Misráðið kjaftablaður Viðskiptaráðs!

Ætli Viðskiptaráði væri ekki vænlegra að hafa hljótt um sig eftir það sem á undan er gengið!  Eftir öll Ráðin, sem leiddu meðal annars til Hrunsins.  Stjórnlaus kapítalismi var og er efstur á óskalista Viðskiptaráðs.  Eftir óráðum þess var endalaust hlaupið af fyrri ríkisstjórnum.  Ráð sem leiddu til stjórnleysisins, sem leiddi svo til Hrunsins! 

Misráðin skattastefna

Siðlaus aðför á hendur öryrkjum og lífeyrisþegum. - Harkalegar innheimtuaðgerðir!‏

Siðlaus aðför á hendur öryrkjum og lífeyrisþegum. - Harkalegar innheimtuaðgerðir!‏ 

Sæl, vinsamlega komið eftirfarandi á framfæri við þá sem eiga um sárt að binda vegna niðurskurðar sem hart hefur bitnað á öryrkjum, lífeyrisþegum og aðstandendum þeirra eða þá sem vilja réttlæti og jöfnuð í samfélaginu.

 - Því miður er það svo að sjálfsvíg og vanlíðan tengjast óhjákvæmilega niðurskurði og harkalegum innheimtuagerðum sem fylgja of oft,  í kjölfarið.-

• Mótmælastaða fyrir framan Tryggingastofnun, Laugavegi 114,  fimmtudaginn 18. febrúar kl. 14.30. -

• (Skáhallt á móti). - Við sláum tvær flugur í einu höggi!

• Mótmælastaða fyrir framan Intrum/Lögheimtuna Laugavegi 99, 18. febrúar kl. 15:15. -

Ólafía Ragnarsdóttir, Háttvirtur Formaður Aðgerðarhóps Háttvirtra Öryrkja.

Helga Björk Magnúsd. Grétudóttir, Aðgerðarhóp Háttvirtra Öryrkja.

Í lýðveldi lyginnar. Um dómstólaleiðina. Bjarni Ben. opnar sig! Já, nei, já, já, nei, nei?

Bjarni Ben. 10. ágúst 2009:   “Ef forsætisráðherra treystir sér ekki til að leiða málið með þessum hætti eða sé enginn vilji hjá viðmælendum okkar til að finna nýja og sanngjarna lausn með samningi sem tekur mið af efnahagslegri stöðu Íslands og tillit til málavaxta í heild sinni, þar með talið hins gallaða regluverks Evrópusambandsins og beitingar hryðjuverkalaga gegn Íslandi, verður einfaldlega að fá úr því skorið fyrir hlutlausum dómstóli hverjar lagalegu skuldbindingar okkar eru í raun."

***

136. löggjafarþing — 38. fundur,  28. nóv. 2008.

samningar um ábyrgð ríkissjóðs vegna innstæðna í útibúum íslenskra viðskiptabanka á EES-svæðinu.

177. mál

[01:38]

Hlusta - Horfa

Bjarni Benediktsson (S):

Virðulegi forseti. Mér sýnist að nú sé að ljúka umræðu um þessa þingsályktunartillögu og málið sé á leiðinni til utanríkismálanefndar til frekari skoðunar. Hér er óskað heimildar til þess að leiða til lykta samningaviðræður á grundvelli hinna sameiginlegu viðmiða sem liggja til grundvallar samningaviðræðum sem fara síðan af stað í kjölfarið. Þær voru, eins og fram hefur komið í umræðunni hér í dag og reyndar áður, grundvöllur fyrir því að greiða fyrir afgreiðslu lánsins frá Alþjóðagjaldeyrissjóðnum.

Það er mjög áberandi hér í umræðunni að þátttakendur í henni telja sig sjá það fyrir eftir á að hægt hefði verið að fara aðrar og skynsamlegri leiðir sem hefðu verið líklegri til að valda íslenskum skattgreiðendum minni byrðum en sú leið sem málið hefur ratað í. Það er vísað til að mynda í lögfræðileg álit í því samhengi.

Ég held að það sé afskaplega mikil einföldun á þessu máli öllu saman að telja í raun og veru að það hafi verið valkostur fyrir íslensk stjórnvöld að standa stíf á lögfræðilegri túlkun og halda henni til streitu, jafnvel fyrir dómstólum, hvort sem það væri á alþjóðlegum vettvangi eða hér heima fyrir íslenskum dómstólum. Ef menn ætla að fara að taka þann slag verða menn líka að vera tilbúnir til að tapa því máli ef á það mundi reyna. Þeir sem tala fyrir því að þá leið hefði átt að velja eru auðvitað tilbúnir til að gera það eftir á vegna þess að þeir geta gefið sér það í umræðunni að við hefðum sigrað þá lagaþrætu. Það er fínt að gera það í dag vegna þess að það liggur fyrir að sú leið verður ekki farin, en eru þeir hinir sömu þá tilbúnir til að fallast á að við mundum taka herkostnaðinn af þeirri ákvörðun ef niðurstaðan yrði okkur í óhag? Það er alveg ljóst að sú leið sem valin var og sá farvegur sem málið er í núna mun alveg örugglega skila okkur hagstæðari niðurstöðu en við hefðum fengið með því að láta reyna á rétt okkar og ef við hefðum síðan mögulega tapað þeirri þrætu fyrir dómstólum. Það er alveg öruggt.

Þess utan er líka afar líklegt, eins og m.a. hefur komið fram í máli hæstv. utanríkisráðherra, að á meðan málið væri í slíkum farvegi hefðum við ekki fengið fyrirgreiðslu hjá Alþjóðagjaldeyrissjóðnum, það liggur fyrir, og auk þess eru verulegar líkur á því að Bretarnir hefðu ekki dregið úr aðgerðum sínum á grundvelli hryðjuverkalaganna eins og þeir hafa reyndar þegar gert þó að ekki hafi þeir látið af öllum aðgerðum sínum á grundvelli laganna, þ.e. enn þá eru eignir Landsbankans kyrrsettar í Bretlandi. Þar til viðbótar má leiða líkum að því að á vettvangi samstarfsins um Evrópska efnahagssvæðið hafi verið látið reyna á það hvort hægt hefði verið að hindra eða stöðva eða þvælast fyrir með einhverjum hætti frjálsum viðskiptum okkar inn á svæðið á grundvelli öryggishagsmuna. Allt eru þetta atriði sem þarf að taka með í reikninginn þegar menn eru að gera upp á milli þeirra valkosta sem við stóðum frammi fyrir í þessu máli.

Enn þá hefur engu verið lokað og ég hef ekki heyrt í sjálfu sér í umræðunni í dag mikla gagnrýni á hin sameiginlegu viðmið vegna þess að þau eru tiltölulega opin, það er hægt að fella meira eða minna allt það sem nefnt er hér í umræðunni í dag undir orðalagið í þessum sameiginlegu viðmiðum, þ.e. að fullt tillit verði tekið til þeirra efnahagslegu erfiðleika sem eru hér á landi og jafnframt að okkur verði gert kleift að endurreisa hér fjármálakerfið. Hugmyndir sem fram koma í umræðunni í dag um að við þurfum að setja þak á mögulegar árlegar greiðslur okkar til endurgreiðslu á lánum sem taka þarf til að standa undir þessum skuldbindingum rúmast alveg innan þessa orðalags sem er að finna í sameiginlegu viðmiðunum. Hið sama gildir um það að vera með sérstaklega langan lánstíma eða reyna að koma inn samkomulagi í þessu sambandi um mögulega endurskoðun á kerfinu.

Það er auðvitað alveg augljóst, bæði af því sem kommissjónin hefur sagt nú þegar, þ.e. framkvæmdastjórn Evrópusambandsins — þeir eru nú þegar komnir fram með tillögur um að breyta innstæðutryggingarkerfinu í Evrópusambandinu, hækka tryggingarnar verulega, taka úr sambandi það sem maður getur kannski kallað ákveðna sjálfsábyrgð og ná fram meiri einsleitni í kerfinu á öllu svæðinu. Einnig hefur komið fram mjög rík gagnrýni frá breska fjármálaráðherranum, Alistair Darling, þar sem hann gagnrýnir það að bresk stjórnvöld og þar af leiðandi breskir skattgreiðendur þurfi að sitja uppi með kostnaðinn af því að tryggja innstæður vegna dótturfélaga erlendra banka sem starfa með dótturfélög í Bretlandi. Það er mikil óánægja með þetta.

Við skulum hafa í huga í þessari umræðu að íslensku bankarnir störfuðu ekki eingöngu í gegnum útibú á erlendum vettvangi. Sumir íslensku bankanna sóttu innlán í gegnum dótturfélög. Hvað hefur gerst í tilfellum þessara dótturfélaga? Það hefur lent á innstæðutryggingarsjóðum í Sviss, í Bretlandi, í Þýskalandi og víðar þar sem íslensku bankarnir störfuðu, það hefur lent á ríkisstjórnunum í viðkomandi löndum að fjármagna innstæður tryggingarsjóðanna til að þeir gætu staðið undir endurgreiðslu lágmarkstryggingarinnar þar. Hún hefur ekkert alltaf verið 20.000 evrur, í sumum tilfellum miklu hærri upphæð. Þær ríkisstjórnir sem við höfum verið í viðræðum við hafa tekið á sig gríðarlega miklar skuldbindingar og örugglega í einhverjum tilvikum skuldsett sig til að geta risið undir endurgreiðslum út af innstæðum til dótturfélaga íslensku bankanna. Þetta held ég að menn þurfi að hafa í huga í þessari umræðu, vandanum er ekki að öllu leyti velt hingað heim vegna þessa kerfis.

Þegar heildarmyndin er skoðuð tel ég að ekki sé hægt að komast að annarri niðurstöðu en að vel hafi verið haldið á íslenskum hagsmunum í þessu máli. Sannarlega hefur verið í mörg horn að líta, það hefur verið úr mjög vöndu að ráða, hagsmunum hefur verið þvælt saman. Auðvitað erum við ósátt við það og höfum kvartað undan því opinberlega, og það er að mínu áliti starfsemi Alþjóðagjaldeyrissjóðsins til minnkunar að lánsbeiðni okkar þar skyldi hálfpartinn hafa verið tekin í gíslingu vegna óskyldra mála. Það finnst mér til minnkunar fyrir sjóðinn og það sem hann stendur fyrir, og ekki síst á það við vegna þess ástands sem hér ríkti og það var til mikils tjóns fyrir okkur að málið skyldi dragast svo vikum skipti vegna þessa.

Ég held að það sé augljóst að í framtíðinni muni Evrópusambandið, ekki bara vegna þeirra tillagna sem nú þegar eru komnar fram heldur vegna þess augljósa galla sem er á innstæðutryggingarkerfinu, taka það til gagngerrar endurskoðunar. Þess vegna er skynsamlegt fyrir okkur að halda öllum fyrirvörum varðandi réttarstöðu okkar þegar til slíkrar endurskoðunar kemur í framtíðinni. Eina vitræna leiðin fyrir Evrópusambandið og þar með allt Evrópska efnahagssvæðið er að tengja innstæðutryggingarsjóðina saman vegna þess að þegar það hefur verið gert er fall þriggja til fjögurra banka, þó að þeir séu allir í sama landinu, ekkert vandamál fyrir kerfið í heild sinni. Þetta er 500 milljóna svæði sem getur vel greitt úr slíku en einstök ríki geta ekki risið undir hruni bankakerfisins."

***

137. löggjafarþing — 55. fundur,  20. ág. 2009.

ríkisábyrgð á lántöku Tryggingarsjóðs innstæðueigenda og fjárfesta.

136. mál

[15:10]

Hlusta - Horfa

Bjarni Benediktsson (S) (andsvar):

Virðulegi forseti. Í fyrsta lagi um dómstólaleiðina. Ég tel að við höfum enn ekki gefið frá okkur þann rétt að leita dómstólaleiðarinnar í málinu. Ég er þeirrar skoðunar að ef Bretar og Hollendingar ætla að þráast við og vilji ekki hlusta á skilaboð þingsins, ef á að setja okkur pólitíska afarkosti í þessu máli þá eigum við einfaldlega að segja við viðkomandi ríki: Við skulum leggja þetta mál fyrir hlutlausan þriðja aðila. Það er okkar tilboð fyrst ekki á að standa við hin sameiginlegu viðmið. Alveg tvímælalaust eigum við að fara dómstólaleiðina ef aðrir samningar standa ekki til boða en þeir sem ríkisstjórnin gekk frá og lagði til við þingið að samþykkja.

Varðandi kæru á beitingu hryðjuverkalaganna þá er rétt að ákveðinn frestur rann út fyrir íslenska ríkið til að kæra þá stjórnsýsluákvörðun og fyrrverandi forsætisráðherra gerði ítarlega grein fyrir þeirri niðurstöðu þingsins í þingsal á fyrra þingi. Ég ætla ekki að endurtaka það sem þar kom fram en sú ákvörðun ríkisstjórnar þess tíma byggði á lögfræðilegri ráðgjöf. En það eru enn uppi allir möguleikar fyrir skilanefnd Landsbankans til að fara í dómsmál vegna beitingar hryðjuverkalaganna og ég tel að skilanefnd Landsbankans eigi að gera það.

Um það að ekki hafi verið lofað ábyrgð og vísað var í samkomulagið við Alþjóðagjaldeyrissjóðinn, þá vil ég leyfa mér að lesa upp úr áliti 1. minni hluta fjárlaganefndar. Þar er einmitt rakið hvað segir í þessu samkomulagi, með leyfi forseta:

„Íslendingar hyggjast virða allar lagalega réttarlagalegar skyldur sínar. Sé ekki samkomulag um það hverjar þær séu sé réttast að vísa slíkum ágreiningi til dómstóla eins og fram hefur komið á öðrum vettvangi.“

Þetta sagði í samkomulaginu við Alþjóðagjaldeyrissjóðinn og sá sem heldur því fram að við höfum lofað ríkisábyrgð á þessum skuldbindingum vinsamlegast komi fram með þá yfirlýsingu." 

 

250-375 milljarða króna kostnaður af töfum á afgreiðslu Icesave síðan 1. september í boði Bjarna Ben og Sigmundar Davíðs!

Kostnaðurinn sem það veldur íslensku samfélagi að fresta afgreiðslu Icesave í sífellu kostar 50-75 milljarða króna á mánuði.  Ætlar stjórnarandstaðan að bæta Íslendingum það tap?

„Reyna að þvo hendur sínar af eigin verkum“

Í Lýðveldi lyginnar. Vanhæf ríkisstjórn-Merkingarlaus ríkisstjórn Geirs H. Haarde? Ríkisstjórn ómerkinga?

Aldrei hefur annað eins samsafn ómerkinga setið saman í ríkisstjórn og haustið 2008.  Það  hefur verið að koma í ljós smátt og smátt á undanförnum mánuðum.

Nánast ekkert af verkum þeirra í hruninu hafði eða hefur nokkra þýðingu;  allt er það merkingarlaust og hefur enga þýðingu!  Að sögn þessa gæfusnauða fólks.

Samningar og yfirlýsingar, samningaþreifingar háttsettra ráðuneytismanna og yfirlýsingar ráðherra og þingmanna.  Ræður.  Allt merkingarlaust og hefur enga þýðingu!

Memorandum of understanding 11.10.2008, Samningurinn við ESB 13.11.2008 og nú skjöl sem vitna um samningaþreifingar ráðuneytanna/Baldursnefndarinnar.  Yfirlýsingar um að við munum standa við skuldbindingar okkar,gilda stundum og stundum ekki.  Orð um dómstólaleiðina, gilda stundum og stundum  ekki.

Ríkisstjórn Geirs H. Haarde var ekki bara gæfusnauð og vanhæf.  Húm var líka merkingarlaus.  Verk hennar marklaus, að sögn Ingibjargar Sólrúnar og Bjarna Ben.

„Makalaust innlegg“

Í Lýðveldi lyginnar. Ræður stjórnarliða 27. nóvember 2008. Samningar um ábyrgð ríkissjóðs vegna Icesave-innistæðna.

136. löggjafarþing — 37. fundur,  27. nóv. 2008.

samningar um ábyrgð ríkissjóðs vegna innstæðna í útibúum íslenskra viðskiptabanka á EES-svæðinu.

177. mál

[15:56]

Hlusta - Horfa

utanríkisráðherra (Ingibjörg Sólrún Gísladóttir) (Sf) (andsvar):

Virðulegur forseti. Ég kannast ekki við að komið hafi fram í opinberri umræðu að það liggi fyrir lánveitingar og þau kjör sem þar er um að ræða. Það er ósamið um það. Ég geri ráð fyrir að farið verði í þær viðræður í næstu viku, að semja við aðilana um lánin og þau kjör sem á þeim verða.

Hvað varðar hryðjuverkalögin í Bretlandi þá er enn frysting á eignum Landsbankans þar. Það er auðvitað til mikils vansa fyrir Breta hvernig þeir stóðu þar að málum og við getum öll sammælst um að það var þeim ekki til mikils sóma nema síður sé. En ég get alls ekki tekið undir að þessi einhliða aðgerð Breta sé á ábyrgð Evrópusambandsins, þeir verða að sjálfsögðu að bera fulla ábyrgð á því sjálfir og það er ekki hægt að vísa henni á einhvern annan eins og hv. þingmaður gerði hér. Bretar verða sjálfir að bera þá ábyrgð og við verðum auðvitað að skoða eftir öllum tiltækum leiðum hvernig við getum sótt mál gagnvart þeim fyrir þessa aðgerð.

Hvað varðar þær eignir sem eru í búinu eins og hjá Landsbankanum er alveg rétt hjá þingmanninum að þær verða væntanlega seldar á löngum tíma, það getur skipt máli að taka sér tíma í að selja þannig að sem mest virði fáist fyrir þær. Þá er einmitt gert ráð fyrir að það lán sem við fáum mæti þeim greiðslum sem koma til á þeim tíma og hugsanlegir skilmálar á láninu geti á einhvern hátt mætt þeirri stöðu að andvirði fyrir eignirnar kemur ekki inn nema á talsverðum tíma.

 

136. löggjafarþing — 37. fundur,  27. nóv. 2008.

samningar um ábyrgð ríkissjóðs vegna innstæðna í útibúum íslenskra viðskiptabanka á EES-svæðinu.

177. mál

[16:28]

Hlusta - Horfa

Árni Páll Árnason (Sf) (andsvar):

Virðulegi forseti. Þau efnislegu atriði sem hv. þingmaður rakti í ræðu sinni mun ég kannski fjalla um þegar ég flyt ræðu mína en ég vildi bara í stuttu andsvari gera athugasemd við eitt atriði sem fram kom í máli hv. þingmanns.

Hann kallaði eftir því að tiltekin gögn sem hann nefndi sem lúta að samningum við Breta og Hollendinga og samningaferlinu innan Evrópusambandsins yrðu lögð fram á Alþingi og kynnt. Ég vildi þess vegna upplýsa að utanríkisráðuneytið hefur kynnt þau gögn í utanríkismálanefnd en þar sem um er að ræða gögn sem hafa bein áhrif á samninga sem standa nú þegar yfir við erlend ríki ríkir um þau trúnaður í utanríkismálanefnd, enda hefði birting gagnanna núna áhrif á samningsstöðu í þeim samningum sem fram undan eru og fara vonandi fram í næstu viku um frágang þessara mála. Þar af leiðandi voru þau kynnt í utanríkismálanefnd með trúnaði og um það var ekki gerður ágreiningur í utanríkismálanefnd. Það var ágætissátt um það fyrirkomulag meðan málið er til meðferðar og til samninga við önnur ríki.

136. löggjafarþing — 37. fundur,  27. nóv. 2008.

samningar um ábyrgð ríkissjóðs vegna innstæðna í útibúum íslenskra viðskiptabanka á EES-svæðinu.

177. mál

[16:32]

Hlusta - Horfa

Árni Páll Árnason (Sf) (andsvar):

Virðulegi forseti. Mikils misskilnings gætir hjá hv. þingmanni um að verið sé að veita ríkisstjórninni heimild til greiðslu á einhverjum skuldum. Hér er verið að fá umboð Alþingis til að ljúka samningum á tilteknum forsendum og þeir samningar munu skuldbinda ríkið. Forsendurnar liggja fyrir og hafa alltaf legið ljósar fyrir að ákveðin lagaskylda er um að okkur beri að hafa tiltekna tilskipun í heiðri.

Hvað varðar samningana þá er ferlinu ekki lokið og ég held að hv. þingmaður hljóti að skilja að í miðjum samningum við önnur ríki er ekki upplýst um einstök gögn sem liggja til grundvallar afstöðu fyrr en samningum er lokið. Málið hefur verið kynnt utanríkismálanefnd í samræmi við 24. gr. þingskapa og haft um það samráð við nefndina. Öll gögn hafa verið lögð fyrir utanríkismálanefnd í trúnaði. Ekki einn einasti nefndarmaður hefur óskað eftir að aflétta trúnaði á gögnunum.

Þingsályktun um samninga varðandi ábyrgð ríkissjóðs á innstæðutryggingum vegna innstæðna í útibúum íslenskra viðskiptabanka á Evrópska efnahagssvæðinu.

Þingsályktun samþykkt 5. desember 2008 

  

3. kafli athugasemda er einkar athyglisverður.  Ekki annað að sjá en aðeins hafi verið eftir að ræða lánakjör á áður samþykktum lánum.:

"Gert er ráð fyrir því að þau ríki sem hlut eiga að máli muni aðstoða sjóðinn við að standa undir þessu verkefni og það verði í formi lánveitinga viðkomandi ríkja til sjóðsins með ábyrgð íslenska ríkisins. Þær viðræður sem fram undan eru munu skera úr um nánari útfærslu þessara lánveitinga, auk þess sem hin endanlega niðurstaða mun ráðast af því að hve miklu leyti andvirði eigna viðkomandi banka mun renna til sjóðsins við uppgjör á búum þeirra.
    Endanlegar niðurstöður framangreindra samninga munu verða lagðar fyrir Alþingi og aflað viðeigandi fjárheimilda eftir því sem aðstæður krefjast. "

***

Þingsályktun

um samninga varðandi ábyrgð ríkissjóðs á innstæðutryggingum
vegna innstæðna í útibúum íslenskra viðskiptabanka
á Evrópska efnahagssvæðinu.

(Lögð fyrir Alþingi á 136. löggjafarþingi 2008–2009.)




    Alþingi ályktar að fela ríkisstjórninni að leiða til lykta samninga við viðeigandi stjórnvöld vegna innstæðna í útibúum íslenskra viðskiptabanka á Evrópska efnahagssvæðinu á grundvelli þeirra sameiginlegu viðmiða sem aðilar hafa komið sér saman um.

Athugasemdir við þingsályktunartillögu þessa.

1.    Lagaleg afstaða.
    Í kjölfar bankahrunsins í byrjun október 2008 kom í ljós að umtalsverðar fjárhæðir voru á innlánsreikningum í útibúum íslenskra banka í Evrópu. Þessar fjárhæðir voru að stærstum hluta til á innlánsreikningum Landsbankans í Bretlandi og Hollandi, svokölluðum Icesave- reikningum. Þar sem starfsemi bankans í viðkomandi löndum var rekin í formi útibúa en ekki dótturfélaga gilda lög nr. 98/1999, um innstæðutryggingar og tryggingakerfi fyrir fjárfesta, um þessa starfsemi en þau lög eru byggð á tilskipun Evrópuþingsins og ráðsins 94/19/EBE um innlánatryggingakerfi.
    Í samræmi við ákvæði 3. gr. laga nr. 98/1999 nær greiðsluskylda sjóðsins, og þar með talin ábyrgð hans á greiðslufalli, til útibúa íslenskra banka á Evrópska efnahagssvæðinu. Í þessu efni er vísað til reglugerðar nr. 120/2000 um sama efni. Á þessari forsendu sneru stjórnvöld í viðkomandi ríkjum Evrópusambandsins sér að íslenskum stjórnvöldum í því skyni að kanna með hvaða hætti þau hygðust tryggja að sjóðurinn stæði við þær skuldbindingar sem í tilskipuninni felast.
    Íslensk stjórnvöld voru ekki tilbúin til að fallast á að íslenska ríkinu bæri að ábyrgjast greiðslur til innlánseigenda ef þær færu fram úr því sem Tryggingarsjóður innstæðueigenda og fjárfesta gæti staðið undir af inngreiðslum í sjóðinn. Hafa þau haldið því skýrt til haga í öllum sínum viðræðum við stjórnvöld viðkomandi ríkja að þau telji að vafi leiki á um ábyrgð ríkja á tryggingarsjóðnum, ekki síst undir kringumstæðum þar sem fjármálakerfi aðildarríkis hrynur nánast að fullu eins og reyndin er hér á landi. Þessari lagatúlkun hefur verið hafnað af þeim ríkjum sem hlut eiga að máli svo og af Evrópusambandinu.
    Af hálfu íslenskra stjórnvalda hefur verið lögð áhersla á að fá úr málinu skorið fyrir viðeigandi úrskurðaraðila eða dómstól. Þessu hafa aðildarríki Evrópusambandsins alfarið hafnað. Afstaða þeirra byggist ekki síst á því að þau telja það mjög varhugavert að gefa með einhverjum hætti til kynna að vafi kunni að leika á um gildissvið þess innlánstryggingakerfis sem liggur til grundvallar innlánastarfsemi í Evrópu, þar sem ótvírætt gildi tilskipunarinnar sé forsenda þess að innstæðueigendur treysti bönkum fyrir sparifé sínu. Réttaróvissa kynni að valda ófyrirséðum afleiðingum í evrópsku bankakerfi.

2.    Pólitísk staða.
    Við upphaf þeirrar deilu sem hér um ræðir sneri hún einvörðungu að Bretum og Hollendingum og voru því viðræður teknar upp við þau ríki sérstaklega. Á þeim tíma stóðu líkur þegar til þess að Ísland mundi þurfa að reiða sig á lánafyrirgreiðslu frá Alþjóðagjaldeyrissjóðnum sem og tvíhliða aðstoð erlendra ríkja til þess að koma efnahagslífinu á réttan kjöl á nýjan leik. Eftir að gengið hafði verið frá viljayfirlýsingu ríkisstjórnarinnar í samvinnu við sérfræðinga Alþjóðagjaldeyrissjóðsins var skipulega unnið að því í gegnum tengslanet utanríkisþjónustunnar að kynna málstað og málaleitan Íslands fyrir aðildarríkjum Alþjóðagjaldeyrissjóðsins. Varð framan af ekki vart neins annars en stuðnings. Það snerist hins vegar og verulegar tafir urðu á fyrirtöku viljayfirlýsingar Íslands í framkvæmdastjórn sjóðsins.
    Þessi staða kom enn skýrar í ljós þegar Frakkland, sem formennskuríki í Evrópusambandinu, ákvað að beita sér fyrir viðræðum milli deiluaðila með pólitíska lausn að markmiði. Þá varð ljóst að ríki Evrópusambandsins töluðu einum rómi í málinu og lögðu kapp á að ábyrgð Íslands skýrðist sem allra fyrst. Sama átti við um starfshóp norrænu ríkjanna um lánafyrirgreiðslu við Ísland sem starfaði í framhaldi af fundi forsætisráðherra Norðurlandanna á þingi Norðurlandaráðs í Helsinki. Þannig varð ljóst að lausn þessa máls væri forsenda þess að hægt væri að fjármagna að fullu þá efnahagsáætlun sem íslensk stjórnvöld höfðu sent Alþjóðagjaldeyrissjóðnum til afgreiðslu og að Ísland stæði einangrað ef pólitískri samningaleið væri hafnað.

3.    Niðurstaða íslenskra stjórnvalda.
    Með allt framangreint í huga er það mat ríkisstjórnarinnar að hagsmunum Íslands til lengri tíma litið sé best borgið með því að stjórnvöld styðji við Tryggingarsjóð innstæðueigenda og fjárfesta þannig að hann geti staðið straum af þeim kostnaði sem hlýst af því að ábyrgjast lágmarkstryggingu þá sem EES-reglur mæla fyrir um að því marki sem eignir viðkomandi banka standa ekki undir henni. Gert er ráð fyrir því að þau ríki sem hlut eiga að máli muni aðstoða sjóðinn við að standa undir þessu verkefni og það verði í formi lánveitinga viðkomandi ríkja til sjóðsins með ábyrgð íslenska ríkisins. Þær viðræður sem fram undan eru munu skera úr um nánari útfærslu þessara lánveitinga, auk þess sem hin endanlega niðurstaða mun ráðast af því að hve miklu leyti andvirði eigna viðkomandi banka mun renna til sjóðsins við uppgjör á búum þeirra.
    Endanlegar niðurstöður framangreindra samninga munu verða lagðar fyrir Alþingi og aflað viðeigandi fjárheimilda eftir því sem aðstæður krefjast.

Fylgiskjal.

UMSAMIN VIÐMIÐ

    1.      Ríkisstjórn Íslands hefur átt viðræðufundi með stofnunum Evrópusambandsins og hlutaðeigandi aðildarríkjum þess um skuldbindingar Íslands samkvæmt samningnum um Evrópska efnahagssvæðið að því er tekur til tilskipunar um innstæðutryggingar 94/19/ EBE. Aðilar komu sér saman um að tilskipunin um innstæðutryggingar hafi verið felld inn í löggjöfina um Evrópska efnahagssvæðið í samræmi við samninginn um Evrópska efnahagssvæðið og gildi því á Íslandi með sama hætti og hún gildir í aðildarríkjum Evrópusambandsins.
    2.      Viðurkenning allra aðila á þessari lagalegu stöðu greiðir fyrir skjótri niðurstöðu samningaviðræðna þeirra sem nú standa yfir um fjárhagsaðstoð við Ísland, þ.m.t. við Alþjóðagjaldeyrissjóðinn. Þessar samningaviðræður skulu fara fram með samhæfðum og samræmdum hætti og skal þar tekið tillit til hinna erfiðu og fordæmislausu aðstæðna sem Ísland er í og knýjandi nauðsynjar þess að ákveða ráðstafanir sem gera Íslandi kleift að endurreisa fjármála- og efnahagskerfi sitt.
    3.      Stofnanir Evrópusambandsins og Evrópska efnahagssvæðisins munu taka áframhaldandi þátt í þessu ferli sem fer fram í samráði við þær.

***

 Í andsvari við framsögu Ingibjargar Sólrúnar, spyr Jón Bjarnason:„Í öðru lagi kveður yfirlýsingin á um það að þessi ríki muni veita Íslandi ákveðna fjárhagsaðstoð og þau taka sérstakt tillit til Íslands vegna hinna erfiðu og fordæmalausu aðstæðna“ — eins og segir í yfirlýsingunni — „sem við glímum við hér á landi.“

"Til hvaða sérstaka tillits er þarna verið að vísa?"

 

Svar Ingibjargar Sólrúnar:  Hvað varðar að taka sérstakt tillit til Íslands vegna þeirra aðstæðna sem hér eru uppi þá geri ég ráð fyrir að það sé einmitt í þeim þáttum sem það endurspeglist, hvenær við byrjum að borga af láninu, hverjir verði vextirnir, hver verði kjörin, hvaða endurskoðunarákvæði verði í þessu og annað slíkt, að það sé það sem átt er við.

***

KANNSKI FUNDIN SKÝRING Á HVERSVEGNA SKILMÁLAR LÁNSINS (T.D. 5,5% VEXTIR) Í SAMNINGUM SVAVARS-NEFNDARINNAR ERU SVO MIKLU BETRI EN RÆTT VAR UM Í SAMNINGSDRÖGUNUM FRÁ 19.12.2008?  Þ.E. 6,7% VEXTIR,  STYTTRI LÁNSTÍMI OG GREIÐSLUR SKILDU HEFJAST STRAX!  AÐ BRÜSSEL-VIÐMIÐIN HAFI EINMITT VERIÐ HÖFÐ Í HUGA EÐA ÞÁ AÐ SVAVARS-NEFNDIN NÁÐI SVONA MIKLU BETRI ÁRANGRI EN NEFND BALDURS GUÐLAUGSSONAR?

Ósvífni RÚVara! Og tilræði við hina einsleitu umræðu lægsta mögulega meðaltals Íslendinga. Sem fram fer á bloggsíðum manna, sem ég hirði ekki um að nafngreina. !

Það er náttúru alger ósvífni RÚVara að hleypa Indriða og Svavari Gestssyni á ljósvakann.  Sama gildir um alla aðra, sem hafa aðra skoðun á málinu en Indefence og Jón Gjallarhorn herprestur ! 

Svavari Gestssyni var hleypt í síðdegisútvarpið í gær með sína sýn á Samningsgerðina.  Og svo fjallar RÚV ítarlega um grein Indriða í Fréttablaðinu í morgun. 

Þetta er náttúrulega yfirgengileg ósvífni.  Og tilræði við hina einsleitu umræðu lægsta mögulega meðaltals Íslendinga!  Sem fram fer á bloggsíðum manna, sem ég hirði ekki um að nafngreina.  Af tillitssemi við aðstandendur þeirra og með hliðsjóna af meiðyrðalöggjöfinni!

http://dagskra.ruv.is/ras2/4519057/2010/02/09/4/

http://frettir.ruv.is/frett/icesave-nanast-tilbuid-fyrir-ari

Icesave og þjóðarrétturinn.

Þórdís Ingadóttir, sérfræðingur í þjóðarrétti, talar um gildi yfirlýsinga í þjóðarrétti og alþjóða dómstóla.  RÚV 26. febrúar.

http://dagskra.ruv.is/ras2/4482283/2010/01/26/2/

Hverju gleymir Kristrún? Snaran hnýtt um háls þjóðarinnar!

Umræðan hefur verið furðuleg um Icesave-mylluna.  Einn þeirra ráðuneytismanna, sem hnýttu snöruna um háls þjóðarinnar,  Kristrún Heimisdóttir tók nýverið til máls í fréttablaðinu.  Þar segir hún, að Svavarsnefndin svokallaða hafi ekki notast við hin svo kölluðu Brüssel-viðmið við samningsgerðina.  Þar vísar Kristrún til samnings, sem undirskrifaður var 15. nóvember 2008.  Horfi maður framhjá "Memorandum of understanding",  kallað minnisblað eða minnismiði af sumum, þá er samningurinn frá 15. nóvember 2008 fyrsti Icesave-samningurinn.  Margir hafa vilja afneita þessu plaggi og telja það ómark.  En aðrir, þar á meðal þjóðréttarfræðingar, halda því fram, að með þessum samningi hafi snaran verið hnýtt um háls þjóðarinnar.  Úr þessari snöru höfum við ekki komist.  Og enginn hefur boðist til að skera okkur úr snöru þessa Icesave-samnings númer 1.  Hér má sjá frétt á mbl.is af samningnum.  Ljóst er, hvernig litið var á samning þennan á stjórnarheimilinu :

http://mbl.is/mm/frettir/innlent/2008/11/16/icesave_deilan_leyst/

Skoðið endilega viðhengið með fréttinni.  Það hefur sést víða, meðal annars hér á blogginu og verið kallað rugl og gömul tugga af sumum.  Sem eru nú í önnum við að ritskoða söguna!

Hér er svo fréttatilkynning ríkisstjórnarinnar frá 11. október 2008:  þetta samkomulag er hið svokallaða "Memorandum of understanding."

“Að loknum uppbyggilegum viðræðum hafa hollensk og íslensk stjórnvöld náð samkomulagi um lausn mála hollenskra eigenda innstæðna á IceSave-reikningum Landsbankans.
Fjármálaráðherra Hollands, Wouter.J. Bos, og fjármálaráðherra Íslands, Árni M. Mathiesen tilkynntu þetta.
Ráðherrarnir fagna því að lausn hafi fundist á málinu. Wouter. J. Bos kvaðst einkum ánægður með að staða hollenskra innstæðueigenda væri nú skýr. Árni M. Mathiesen bætti við að aðalatriðið væri að málið væri nú leyst.
Samkomulagið kveður á um að íslenska ríkið muni bæta hverjum og einum hollenskum innstæðueiganda innstæður að hámarksfjárhæð 20.887 evrur. Hollenska ríkisstjórnin mun veita Íslandi lán til að standa undir þessum greiðslum og hollenski seðlabankinn mun annast afgreiðslu krafna innstæðueigendanna.”

Framhjá þessu skautar Kristrún léttilega.  Telur kannski rétt að fegra hlut ISG, og þar með sinn í málinu!  Þarna er talað um lánafyrirgreiðslu Hollendinga til Íslendinga!

 

Á nú að kenna öðrum um? Þarf hér engu að breyta? Þurfum við enga siðbót?

Robert Wade sagði líka, að fjármálakerfi Íslendinga hefði hrunið, þó ekki hefði hefði komið til alþjóðleg fjármálakreppa. 

Það getur vel verið, að mogga og rúv finnist, að það hjálpi að kenna öðrum um.  Fólk sem gerir það er ófært um að taka þátt í endurreisninni.  Hér þarf að endurreisa siðferði þjóðarinnar, auk efnahagslífsins.  Það gerist ekki með því að kenna öðrum um vanrækslu okkar og sofanda hátt.  Þjóðin þarf að líta í eigin barm, ekki annarra.  Í því felst uppgjör.  Og svo þarf að bæta fyrir það tjón, sem framferði okkar Íslendinga hefur valdið öðrum.  Meðal tjóna er Icesave málið efst á baugi nú.  Hvort sem okkur líkar betur eða ver, verðum við að bæta það tjón sem hlaust af í sátt við aðra.  Það er einmitt hluti af uppgjörinu: sátt við umhverfi okkar meðal þjóðanna.

Nákvæmlega einsog fyllibytta, sem hættir að drekka og byggir upp líf sitt, þarf þjóðin að endurmeta allt  það, sem hún hefur gert, og ekki gert, síðastliðin ár.  Og bæta fyrir brot sín!  Uppræta skaðlegan hugsunarhátt.  Bæta siðferði sitt.

Kannski gengur Arionbanki í takt við þjóðarsálina, þegar hann telur að hér eigi allt að vera óbreytt.  Sömu fjárglæframennirnir eigi að ríða hér röftum sem fyrr.  Og sama hugarfar að ríkja.  Þá er upplagt að kenna öðrum um og neita að borga Icesave.  Halda áfram með sama hrokanum og yfirlætinu!  Breyta engu!  Bissness as usual!

Vanræksla hollenska seðlabankans

Icesave deilan leyst!

 

Var ekki búið að leysa þessa deilu?  Það  sagði mogginn 16. nóvember 2008!

http://mbl.is/mm/frettir/innlent/2008/11/16/icesave_deilan_leyst/

Þar er ekki þorandi að copy-pasta fréttir af mogga.  Þar er allt orðið sérstaklega merkt höfundarréttarvarið!

Leyfi mér samt að copy-pasta þessa snilld eins Sjálfstæðismannsins á blogginu, sem nú hamast einsog óður á móti Icesave samningum  núverandi ríkisstjórnar.  Það er mjög fyndið að lesa sum bloggin við fréttina í ljósi stöðunnar í dag!  Einsog sjá má spyrja sumir bloggarar, hvort hægt sé að gera svona samning án þess að bera hann fyrst undir Alþingi!

"Íslenska þjóðin hefur vaxið í alþjóðlegu tilliti vegna þessarar gjörðar, nokkuð sem bera að virða við Geir og hans Ríkisstjórn. Batnandi manni er best að lifa. Smásigur í alþjóðlegu tilliti er betri en enginn."

 

Hér viðhengið við frétt moggans:

RÍKISSTJÓRN ÍSLANDS

FRÉ T TAT ILKYNNING

Samkomulag næst við Evrópusambandsríki

Greiðir fyrir láni frá Alþjóðagjaldeyrissjóðnum (IMF)

Mikilvægur áfangi að lausn deilunnar um innstæðutryggingar

Mikilvægur áfangi hefur náðst til lausnar deilunnar um innstæðutryggingar vegna íslenskra

bankaútibúa á Evrópska efnahagssvæðinu og stöðu sparifjáreigenda í þeim. Viðræður Íslands við

nokkur Evrópusambandsríki, sem komust á fyrir tilstilli Frakklands sem nú fer með formennsku í

Evrópusambandinu, leiddu til samkomulags um viðmið sem lögð verða til grundvallar frekari

samningaviðræðum.

Samkomulagið felur í sér að íslensk stjórnvöld ábyrgjast lágmarkstryggingu þá sem EES-reglur

mæla fyrir um til innstæðueigenda í útibúum bankanna erlendis. Endanlegur kostnaður ríkissjóðs

vegna þessa mun ráðast af því hvað greiðist upp í innstæðutryggingar af eignum bankanna.

Einnig er kveðið á um að Evrópusambandið, undir forystu Frakklands, taki áframhaldandi þátt í

að finna lausnir sem gera Íslandi kleift að endurreisa fjármálakerfi og efnahag.

Aðilar eru ásáttir um að hraða fjárhagslegri aðstoð við Ísland, þar með talið samþykkt lánafyrirgreiðslu

sem beðið hefur samþykktar stjórnar Alþjóðagjaldeyrissjóðsins (IMF) undanfarnar vikur.

Erindi Íslands hjá IMF verður tekið til afgreiðslu hjá sjóðnum miðvikudaginn 19. nóvember.

Umsamin viðmið

1. Ríkisstjórn Íslands hefur átt viðræðufundi með stofnunum Evrópusambandsins og

hlutaðeigandi aðildarríkjum þess um skuldbindingar Íslands samkvæmt samningnum um

Evrópska efnahagssvæðið að því er tekur til tilskipunar um innstæðutryggingar 94/19/EB.

Aðilar komu sér saman um að tilskipunin um innstæðutryggingar hafi verið felld inn í löggjöfina

um Evrópska efnahagssvæðið í samræmi við samninginn um Evrópska efnahagssvæðið

og gildi því á Íslandi með sama hætti og hún gildir í aðildarríkjum Evrópusambandsins.

2. Viðurkenning allra aðila á þessari lagalegu stöðu greiðir fyrir skjótri niðurstöðu samningaviðræðna

þeirra sem nú standa yfir um fjárhagsaðstoð við Ísland, þ.m.t. við Alþjóðagjaldeyrissjóðinn.

Þessar samningaviðræður skulu fara fram með samhæfðum og samræmdum

hætti og skal þar tekið tillit til hinna erfiðu og fordæmislausu aðstæðna sem Ísland er í og

knýjandi nauðsynjar þess að ákveða ráðstafanir sem gera Íslandi kleift að endurreisa fjármálaog

efnahagskerfi sitt.

3. Stofnanir Evrópusambandsins og Evrópska efnahagssvæðisins munu taka áframhaldandi þátt

í þessu ferli sem fer fram í samráði við þær.

Reykjavík, 16. nóvember 2008

Og hvernig líður þjóðinni?

Landsýn eftir Stein Steinarr (1954).

Ísland, minn draumur, mín þjáning, mín þrá,

mitt þróttleysi og viðnám í senn.

Þessi vængjaða auðn með sín víðerni blá,

hún vakir og lifir þó enn.

 

Sjá, hér er minn staður, mitt líf og mitt lán,

og ég lýt þér, mín ætt og mín þjóð.

Ó, þú skrínlagða heimska og skrautklædda smán,

mín skömm og mín tár og mitt blóð.

AGS vill ekki tengja Icesave við lán