skarfur

22.7.2009 | 21:37

Stefna forystumanna ríkisstjórnarflokkanna: Skjóta fyrst og spyrja svo! EF ÞEIR NENNA ÞVÍ ÞÁ!

Stefna forystumanna ríkisstjórnarflokkanna í Icesave-málinu og ESB hefur verið sú að skjóta fyrst og spyrja svo. Ef hún nennir því þá á annað borð!

Aðfarir ríkisstjórnarinnar í ESB/EU-málum minnir á þegar menn voru munstraðir í Heimdall í gamla daga. Fyrst voru þeir skráðir inn og svo voru þeir spurðir. Oft fréttu þeir utanaðfrá að þeir væru skráðir Heimdellingar. Þjóðin er munstruð fyrir umsókn um aðild að Evrópusambandinu og svo verður hún spurð hvort hún hafi viljað það; seinna. Maður nennir varla að hafa það hangandi yfir sér að þurfa að spyrja þjóðina. Afgreiðum málið bara í hasti fyrir sumarfrí. Því í sumarfrí þurfum við að komast; í lax og í golf! Kannski verður þjóðin bara aldrei spurð, enda má efast um að hún sé þjóðin!

Icesave-málið hefur fengið þvílíka meðhöndlun þeirra sem um hafa vélað, að stórlega má efast um að þeir hafi spurt um eða kynnt sér alla málavexti áður en samið var. Reyndar má segja, að yfirskyttan í því máli hafi verið allt í senn blind, siðlaus og heyrnarlaus fyrir utan að fyrirlíta þjóðin. "Ég nennti bara ekki að hafa þetta hangandi yfir mér lengur." Var það ekki einhvern veginn svona sem yfirskyttan tjáði sig um skyldur sínar við landið, þjóðina og framtíð hennar.

Maður verður náttúrulega að skilja, að menn vilji komast í sinn lax og sitt golf!

Hér kemur smáaletrið: Það er kannski búið að semja um ESB/EU? Sagan segir nefnilega, að samningurinn um Icesave hafi verið tilbúinn fyrir kosningar.

	Hvorki fyrirvarar né frestun
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Flokkur: Stjórnmál og samfélag | Breytt s.d. kl. 21:57 | Facebook

Athugasemdir

Þetta er auðvitað andskoti hressilegur pistill hjá þér Auðun og ætti að verða húslestur hjá þjóðinni alla næstu viku.

Það er reyndar alveg stórmerkilegt að þegar einhver gapuxinn eða geldkvígan utan eða sunnan úr samfélaginu hefur boðið sig fram til Alþingis í fylliríi og orðið fyrir því óláni að ná kosningu þá fara undarlegir hlutir að gerast. Allt í einu er viðkomandi orðinn eitthvert óskiljanlegt fyrirbæri sjálfum sér og öðrum. Fyrirbærið fer að tala óskiljanlegt tungumál sem beinist helst í þá átt að tala niður til umbjóðenda sinna og leggja áherslu á að ekkert sé eins og það sýnist.

Ef ég væri beðinn um að finna sextíu og fimm hálfvita yrði ég fljótur að finna sextíu og þrjá en yrði að hugsa mig um til að finna hina tvo- en ekki lengi.

Og niðurstaðan verður ævinlega ein og söm- nefnilega sú að fyrirbærið biður umbjóðendurna að láta sig í friði á meðan að sé að leysa vandamál þjóðarinnar sem það hafi núna til viðfangs í umboði Almættisins. Og á sama hátt og vegir Almættisins séu órannsakanlegir þá sé viðfangsefni Alþingis öllum óskiljanlegt utan veggja þess stóra og virðulega herbergis við Austurvöll.

Árni Gunnarsson, 22.7.2009 kl. 23:04