Bannað að vera á vergangi?

Það vantar ekki.  Ég var í Róm í fyrra og átti nokkuð oft leið um járnbrautarstöðina.  Þar "bjuggu" nokkuð margir heimilileysingjar, sem lent höfðu í ræsinu vegna veikinda sinna.  Aðrir virtust leggja sig þar svona af og til. Eymdin var mikil! Nú er þetta fólk ekki bara heimilislaust og á vergangi, heldur er það líka bannað.  Fíni borgarstjórinn verður þá væntanlega að hýsa þetta fólk einhversstaðar.  Vonandi að eitthvað meira verði gert en að loka þetta fólk inná hælum eða fangelsum.  Reyndar borðaði ég ís nokkuð oft á þessum sögufrægu mannvirkjum Rómverja, en það var í fyrra.  Það væri fróðlegt að vita hve margir eru á götunni í þessari frægu borg!

Bannað að sofa á götunni

Alveg rétt hjá kallgreyinu!

Hann þarf ekki annað en að líta í kringum sig heima hjá sér, og kíkja á portfolio páfagarðs, til að fullvissa sig um þetta.  Hvað páfagarður ætti að gera við auðæfin liggur í augum uppi.  Þeir eiga að úthluta auðnum til þeirra jarðarbúa sem ekkert eiga.  Og eitthvað er gert, en er það nóg?  Hvað hefði nú frelsarinn sagt um málið?  Nei, ég er ekki að tala um þig...

Páfi segir mannkyn með óseðjandi neysluþörf

Risafangelsið Palestína e. Ilan Pappé.

 

In several articles published by The Electronic Intifada, I claimed that Israel is pursuing a genocidal policy against the Palestinians in the Gaza Strip, while continuing the ethnic cleansing of the West Bank. I asserted that the genocidal policies are a result of a lack of strategy. The argument was that since the Israeli political and military elites do not know how to deal with the Gaza Strip, they opted for a knee-jerk reaction in the form of massive killing of citizens whenever the Palestinians in the Strip dared to protest by force their strangulation and imprisonment. The end result so far is the escalation of the indiscriminate killing of Palestinians - more than one hundred in the first days of March 2008, unfortunately validating the adjective "genocidal" I and others attached to these policies. But it was not yet a strategy.

However, in recent weeks a clearer Israeli strategy towards the Gaza Strip's future has emerged and it is part of the overall new thinking about the fate of the occupied territories in general. It is in essence, a refinement of the unilateralism adopted by Israel ever since the collapse of the Camp David "peace talks" in the summer of 2000. Former Israeli Prime Minister Ariel Sharon, his party Kadima, and his successor Prime Minister Ehud Olmert, delineated very clearly what unilateralism entailed: Israel would annex about 50 percent of the West Bank, not as a homogeneous chunk of it, but as the total space of the settlement blocs, the apartheid roads, the military bases and the "national park reserves" (which are no-go areas for Palestinians). This was more or less implemented in the last eight years. These purely Jewish entities cut the West Bank into 11 small cantons and sub-cantons. They are all separated from each other by this complex colonial Jewish presence. The most important part of this encroachment is the greater Jerusalem wedge that divides the West Bank into two discrete regions with no land connection for the Palestinians.

The wall thus is stretched and reincarnated in various forms all over the West Bank, encircling at times individual villages, neighborhoods or towns. The cartographic picture of this new edifice gives a clue to the new strategy both towards the West Bank and the Gaza Strip. The 21st century Jewish state is about to complete the construction of two mega prisons, the largest of their kind in human history.

They are different in shape: the West Bank is made of small ghettos and the one in Gaza is a huge mega ghetto of its own. There is another difference: the Gaza Strip is now, in the twisted perception of the Israelis, the ward where the "most dangerous inmates" are kept. The West Bank, on the other hand, is still run as a huge complex of open air prisons in the form of normal human habitations such as a village or a town interconnected and supervised by a prison authority of immense military and violent power.

As far as the Israelis are concerned, the mega prison of the West Bank can be called a state. Advisor to Palestinian Authority (PA) President Mahmoud Abbas, Yasser Abed Rabbo, in the last days of February 2008, threatened the Israelis with a unilateral declaration of independence, inspired by recent events in Kosovo. However, it seemed that nobody on the Israeli side objected to the idea very much. This is more or less the message a bewildered Ahmed Qurei, the Abbas-appointed Palestinian negotiator, received from Tzipi Livni, Israel's foreign minister, when he phoned to assure her that Abed Rabbo was not speaking in the name of the PA. He got the impression that her main worry was is in fact quite the opposite: that the PA would not agree to call the mega prisons a state in the near future.

This unwillingness, together with Hamas' insistence of resisting the mega prison system by a war of liberation, forced the Israelis to rethink their strategy towards the Gaza Strip. It transpires that not even the most cooperative members of the PA are willing to accept the mega prison reality as "peace" or even as a "two state settlement." And Hamas and Islamic Jihad even translate this unwillingness into Qassam attacks on Israel. So the model of the most dangerous ward developed: the leading strategists in the army and the government embrace themselves for a very long-term "management" of the system they have built, while pledging commitment to a vacuous "peace process," with very little global interest in it, and a continued struggle from within, against it.

The Gaza Strip is now seen as the most dangerous ward in this complex and thus the one against which the most brutal punitive means have to be employed. Killing the "inmates" by aerial or artillery bombing, or by economic strangulation, are not just inevitable results of the punitive action chosen, but also desirable ones. The bombing of Sderot is also the inevitable and in a way desirable consequence of this strategy. Inevitable, as the punitive action cannot destroy the resistance and quite often generates a retaliation. The retaliation in its turn provides the logic and basis for the next punitive action, should someone in domestic public opinion doubt the wisdom of the new strategy.

In the near future, any similar resistance from parts of the West Bank mega prison would be dealt with in a similar way. And these actions are very likely to take place in the very near future. Indeed, the third intifada is on its way and the Israeli response would be a further elaboration of the mega prison system. Downsizing the number of "inmates" in both mega prisons would be still a very high priority in this strategy by means of ethnic cleansing, systematic killings and economic strangulation.

But there are wedges that prevent the destructive machine from rolling. It seems that a growing number of Jews in Israel (a majority according to a recent CNN poll) wish their government to begin negotiations with Hamas. A mega prison is fine, but if the wardens' residential areas are likely to come under fire in the future then the system fails. Alas, I doubt whether the CNN poll represents accurately the present Israeli mood; but it does indicate a hopeful trend that vindicates the Hamas insistence that Israel only understands the language of force. But it may not be enough and the perfection of the mega prison system in the meantime continues unabated and the punitive measures of its authority are claiming the lives of many more children, women and men in the Gaza Strip.

As always it is important to be reminded that the west can put an end to this unprecedented inhumanity and criminality, tomorrow. But so far this is not happening. Although the efforts to make Israel a pariah state continue with full force, they are still limited to civil society. Hopefully, this energy will one day be translated into governmental policies on the ground. We can only pray it will not be too late for the victims of this horrific Zionist invention: the mega prison of Palestine.

 

Kenya army accused...

 

Kenya army accused of torture

DANIEL WALLIS | NAIROBI, KENYA - Jun 17 2008 10:00

Kenyan troops fighting rebels in a remote area are killing and torturing civilians in a conflict that has worsened sharply this year but has barely been noticed by the outside world, a medical charity said on Tuesday.

Médecins sans Frontières (MSF) said an offensive against rebels in the remote Mount Elgon region that began in March had been accompanied by a steep rise in violence against civilians already traumatised by months of fighting.

"In particular, indiscriminate violence is being used against local men, including systematic torture and extra-judicial killings, which has reinforced their fear and terror," it said in a report.

"MSF's medical teams in Mount Elgon have witnessed and treated the injuries," it added.

Local activists have also accused soldiers of torturing thousands of people as they hunt the illegal Sabaot Defence Land Force (SDLF) in caves, forests and hamlets across the long-troubled area bordering Uganda.

The security forces have denied any wrongdoing. Last week, the defence minister and top military officials met a parliamentary committee to deny the allegations in private.

The violence predates the turmoil that followed December's disputed election, but shares many of its root causes -- land disputes, ethnic rivalries and the neglect of outlying areas.

About 600 people have died and 60 000 have been displaced since the SDLF took up arms in mid-2006 to fight for territory it says was stolen from the local Soy community.

Caught in the middle
During operations, MSF said, the army sealed off whole villages before taking men to screening camps, where many reported being humiliated and tortured.

 

"Most men tell how their testicles were pulled or beaten, and how they now fear infertility," the report said. "In some places, up to 50% say they can no longer have erections."

Women reported being gang-raped by soldiers.

But locals also accused the SDLF -- locally dubbed the Janjaweed after Darfur's rebels -- of widespread abuses.

One woman told MSF the militiamen began demanding taxes and extracting "fines" from her village in April 2006. "Gradually they were more brutal. They took five or more people a day and killed them in the mountains, even young children," she said.

"If they saw a man drunk in the street, that meant the man had money so he had to pay an immediate fine. If you didn't have the money, your ear was chopped off. If you resisted, it was your neck."

When her brother-in-law fought back, he was decapitated and his body dumped in a pit latrine, she said.

"Both Kenyan authorities and the international community remain in denial or have chosen to ignore the crisis," MSF said. "The sole response given by the Kenyan authorities up to now has been more violence." -- Reuters

TOPICS IN THIS ARTICLE

Related Articles § Kenyan army accused of mass torture in Mt Elgon

Tags § torture

Article comments

Enn af ástandinu í Kenya! Morðum haldið áfram!

Ákvað að birta hér bréf sem ég rakst á í gær.  Í Fréttablaðinu í dag er frétt um rannsókn sem gerð var í Kenya á dauða fólks.  Flóttamenn sem eru enn í Uganda frá Kenya eru um 12000.  Þau treysta sér ekki heim vegna ástandsins.  Enn er lögreglan að myrða fólk, einsog bréfið ber með sér.

 

Kenya: Executions By Police Must Stop Forthwith

 

	Email This Page Print This Page Comment on this article

 

The Nation (Nairobi)

EDITORIAL
11 July 2008
Posted to the web 11 July 2008

Nairobi

Civilisation is built largely on a set of rules, which include the Constitution, statute law and the justice system.

Criminals who break the law are supposed to be punished in accordance with the methods spelt out in the laws.

 

When the State itself breaks those laws in the effort to punish criminals, then the State is itself guilty of criminal wrongdoing.

More than that, it is guilty of flouting the very basic tents of civilisation it is sworn to observe, uphold and protect. It is when the State itself starts to ignore and to break the law that the seeds are sown for the descent into anarchy.

It is in this context that the recent arrest and killing of an unknown young man, Peter Maina Wachira, must be viewed.

Wachira, alongside three others, was arrested by police on June 30. His arrest was recorded by newspaper and television cameras, which clearly showed him being handcuffed by uniformed officers.

Less than 24 hours after the arrest, his body and two others were delivered at the Nairobi City Mortuary by police officers. They were booked in as those of "unknown persons" found by a roadside in Ngong.

It has become routine for police to deny that they are carrying out extra-judicial executions, but there should be no escaping this one.

The Administration Police who made the arrest, and the regular police must own up immediately to murder most foul and ensure that the officers responsible are arrested and made to face the law.

There must also be an urgent review of operational procedures so that any policies which allow for such murders are removed.

Relevant Links

 

East Africa
Crime and Corruption
Human Rights
Kenya
Legal and Judicial Affairs

 

 

Mr Wachira may have been, as suspected, a member of Mungiki, a murderous criminal gang that respects no laws. He still deserved to be judged according to the law.

He may also have been an innocent and hard-working matatu driver, killed by the police on mere suspicion, or in a personal vendetta.

The Attorney-General must immediately take up this case and direct a thorough and impartial investigation, if necessary by an independent agency

 

 

Ástandið í Kenya.

Ég sé að bloggarar sumir eru að velta fyrir sér ástandinu í Kenya.  Það eru hæg heimatökin.  Þarf ekki annað en að fara á BBCNews og smella á linkinn fyrir Afríku til að komast að hinu sanna.  Fréttamaðurinn víðförli hefði betur skoðað málið betur áður en hann bullaði þessa vitleysu um að allt væri í góðu lagi þarna á svæðinu!

Takk fyrir, Gísli Freyr Valdórsson!

Nú er ég kominn á bannlistann hjá Gísla Frey!  Má sem sagt ekki skrifa í athugasemdir hjá honum.  Minn er heiðurinn!  Og svo er maður líklega á einhverjum svörtum listum hjá sendisveinum ríkislögreglustjóra, ásamt fleirum góðum og gegnum vinstrisinnuðum mannúðarsinnum hér á blogginu!

Er Gísli Freyr...

Ég tók pistil minn af blogginu, þar sem ég lýsi persónu Gísla Freys Valdórssonar, einsog hún hefur birst mér hér og annarsstaðar (á Óméga).  Ástæðan er sú, að ég taldi að hún hefði þjónað tilgangi sínum, og einnig, að hún virtist eitthvað hafa farið fyrir brjóstið á Gísla.  Gísli nefnir það í athugasemdum á blogginu sínu, að hann skilji ekki alveg, hvað trúmál koma málinu við.  Ég skal útskýra það.  Gísli Freyr sat með Ólafi Jóhannssyni í þætti hans á Óméga.  Ég ætla svo sem ekkert sérstaklega að lýsa áliti mínu á þessum þætti og stjórnanda hans öðruvísi en þar fara saman  ótrúlegir öfgar og ofstæki ásamt mannfyrirlitningu af verstu sort.  Það er lýsandi fyrir þann sem tekur þátt í þvíumlíku með stjórnanda þáttarins með því einu að sitja þar með honum.   Þá er það að minnsta kosti ljóst!

 

Merkilegt!

Það hefur nefnilega ekki staðið á ráðherranum að hafa skoðun á málinu og tjá sig um það, án þess að kynna sér málavexti útí í hörgul. Reyndar nákvæmlega einsog Haukur Guðmundsson, sem virðist hafa tekið ákvörðun um mál Paul Ramses án þess að kynna sér alla málavöxtu og aðstæður hans á Íslandi.  Það er ástæða til að óttast að dómsmálaráðherra, Björn Bjarnason, hafi þegar tekið ákvörðun um niðurstöðu ráðuneytis síns í málinu. 

Það er ástæða til að velta fyrir sér þeirri hörku og grimmd, sem einkennir viðhorf og framkomu valdsmanna í heiminum.  Það er einsog mannúð og kærleikur skorti í allri afstöðu þeirra, sama hvar er borið niður, lög og reglugerðir eru þeirra ær og kýr.  Í Peking og í Reykjavík etc....

Ráðherra ókunnugt um málið

BB og ótrúverðugur fréttamaður, sem ráðherra notar til að réttlæta gerðir yfirvalda í máli Pauls Ramses.

      Góð síða fyrir þá sem vilja kynna sér ástandið, meðal annars í Kenya, sem Björn Bjarnason hefur eftir Ómari Valdimarssyni fréttamanni að sé svo ljómandi gott. www.kiva.org/  Ætli trúverðugleikinn fréttamannsins minnki ekki eitthvað hjá þeim sem lesa um ástandið þarna.  En það virðist ljóst af málflutningi BB að hann hefur ekki í hyggju svo mikið sem að skoða mál hælisleitenda.  Skítt með mannúð og mannréttindi.  Hann hefur jú lögin og reglugerðirnar sín megin!

Alveg sjálfsagt!

Auðvitað er alveg sjálfsagt að mismuna Suðurnesjamönnum!  Þetta veit Árni jafnvel og allir aðrir góðir og gegnir Sjálfstæðismenn.  Árni veit ósköp vel, að Flokkurinn hefur ekkert að athuga við mismunun hverskonar, enda talið sjálfsagt að stuðla að sem mestri mismunun í þjóðfélaginu.  Því ber Árna Sigfússyni að fagna þessum merka áfanga Flokksbræðra sinna í rikisstjórninni.  Og Árni, sem ég veit að er vel siðaður Flokksmaður, á þakka ráðherrunum fyrir, að Suðurnesjamenn fá að njóta stefnu Flokksins í heilbrigðismálum með því að verða aðnjótandi mismunar!  Það er sælt að vera í Flokknum og njóta mismunar hans!  Ekki satt, Árni Sigfússon?

Óviðunandi mismunun segir bæjarstjóri Reykjanesbæjar

BB við sama heygarðshornið!

Það virðist ekki breyta neinu hvort fólk er í bráðri lífshættu eða er "að leita að betri lífsskilyrðum".  Sama svarið: Nei!  Annars hélt ég í einfeldni minni að sá sem leitaði hælis í einhverju landi til að bjarga lífi sínu væri einmitt "að leita að betri lífsskilyrðum."  Allavega skilyrðum þar sem hann er ekki drepinn af valdsbólgnum valdsmönnum.  En hér á landi mæta honum einmitt svör hins valdsbógna valdsmanns, sem segir að ekkert sé að í heimalandinu.  Og ber fyrir sig fréttamann!  Og segir, að eitthvert annað land geti hýst hælisleitandann.  Og ber fyrir sig reglugerðir!  Og segir að allt hafi verið gert rétt og allt sé rétt og slétt!  Og ber fyrir sig lög, sem hann mælti fyrir sjálfur á þingi!  Hann segir, að mannúð og mannréttingi séu tilfinningasemi!  Og ber fyrir sig skynsemi sína!  Einsog ekki megi bera brigður á hana!  Einsog ekki megi bera brigður á siðferðilegt réttmæti laga og reglugerða, rétt einsog gerðir valdsmanna og skynsemi þeirra!

Dublinarákvæðið mikið notað

Björn Bjarnason finnur hálmstrá.

Nú heldur Björn Bjarnason því fram, að Ómar Valdimarsson þekki betur til í Kenya en heimamenn.  Gott hjá Birni!  Hann finnur víða hálmstráin til að réttlæta sjálfan sig!  Það má vel vera að ástandið hafi batnað í Kenya, en að Paul Ramses hafi einfaldlega logið því að líf hans sé í hættu snúi hann heim...  Er það hugmyndin, sem Björn er að reyna koma að í bloggi sínu í dag?  Kannski svolítið langt gengið vilji maður láta taka mark á sér...en það má reyna ýmislegt...

Ein spurning, herra Björn Bjarnason.  Þú varst ráðherra menntamála 1995-2002.  Hvernig stendur á því að þér var aðeins einu sinni boðið á lokahátíð nýbúafræðslu Námsflokka Reykjavíkur, þ.e. 1995 og síðan ekki söguna meir?  Kannski þú upplýsir lesendur bloggsins um það, nú og ef ekki þá mun ég gera það á næstu dögum!  Það skal tekið fram, að það var venjan að bjóða menntamálaráðherra á hátíðina.

Haukur Guðmundsson í Kastljósi. Ein rangfærsla enn!

Haukur Guðmundsson forstjóri Útlendindastofnunar:  "Þó hann (Paul Ramses) þekki fólk á Íslandi...!

Lydia Henrysdóttir og Paul Ramses eru systrabörn.  Lydia hefur búið á Íslandi í 14 ár!  Paul Ramses vann um eins árs skeið hjá AUS!  Paul Ramses var starfsmaður ABC-barnahjálpar í Kenya og kom þar á stofn skóla!  Væntanlega hefur hann kynnst Íslendingum í þessum störfum sínum.  Forystumenn ABC eru bara ekki eitthvert fólk útí bæ.  ABC stendur fyrir hjálparstarfi í Afríku, Asíu og í Ameríku og ber hróður landsins víða og betur heldur en sumir jakkafata-jóar í ráðuneytum og embættum landsins.  Starf ABC vekur virðingu og aðdáun hjá hverjum sem kynnst hefur því.  Fyrir þessi samtök hefur Paul Ramses starfað.  Kannski Hauki Guðmundssyni finnist þetta að vera, að þekkja eitthvað fólk á landinu?  Þetta fólk hefur borið hróður landsins víðar og betur og nýtur meiri virðingar þeirra sem til þekkja heldur en Haukur og Björn Bjarnason geta nokkur tíma vonast til að njóta! 

Hvað varðar þessa Dyflinarreglugerð, þá er hún ekki hafin yfir gagnrýni og ekki þarf að beita eða túlka innihald hennar með þeim hætti sem valdsmenn hafa gert.  Það er ekki skylda skv. henni að snúa hælisleitendum til fyrsta lands, eins og valdsmennirnir halda fram.  Það er blekking!

Auk þess má vísa til útlendingalaga, þar sem áhersla er lögð á mannúð og mannréttindi.  En það er kannski þessi tilfinningasemi  sem valdsmaðurinn Björn Bjarnason talar um á bloggi sínu.  Allt í lagi, þá er það tilfinningasemi að vilja frekar sjá mannúð og mannréttindi en kalda "skynsemi" þess að framfylgja lagabókstaf (sem hægt er að túlka á ýmsa vegu, sbr. reglugerðina) af harðýðgi hjartans.  Það hefur líklega verið þetta sama viðhorf valdsmannsins sem réð því að héðan voru sendir Gyðingar beint í gasklefana á sínum tíma.  Megum við þá ekki biðja um meiri tilfinningasemi í heiminn?

Haukur Guðmundsson í Kastljósi. Enn ein rangfærslan!

Fyrsta griðland

Reglan um fyrsta griðland
Stundum eru gildar (persónulegar) ástæður fyrir því að flóttamenn sækja ekki um vernd í fyrsta griðlandi. Flóttamenn sækja til að mynda ekki um hæli í fyrsta griðlandi ef þeir telja að hælisumsókn þeirra fái þar ekki réttláta málsmeðferð eða að réttindi þeirra sem flóttamenn verði ekki í heiðri höfð.  Dómstólar hafa tekið undir þetta sjónarmið. Til dæmis segir í bandarískum dómi frá árinu 2003: „Þessi dómstóll hefur áður haldið því fram að flóttamenn þurfi ekki að sækja um hæli í fyrsta landi sem hann kemur til. ... Frekar, það er „fremur skynsamlegt„ fyrir einstakling sem flýr ofsóknir „að leita nýs heimalands sem er einangrað frá óstöðuleika [eigin heimalands] og bíður upp á heillavænlegri efnahagslegri möguleika" ... [Við höfum áður haldið því fram] að „[o]kkur finnist það ekki mótsagnarkennt að sá sem heldur því fram að hann sé ofsóttur og flýr heimaland sitt fari til þess lands sem hann heldur að högum sínum verði best háttað."

 

Þessa stuttu grein fá finna á vef Rauða Kross Ísland.  Ég spyr mig, hvað það er sem stjórnar gerðum íslenskra valdsmanna og embættismanna þeirra (sic) í málum sem þessum.  Ef ekki harðýðgi hjartans, hvað þá?

Hvar er mannúðin?

Miðað við fyrri viðbrögð BB má ætla að hér sé eitthvað málum blandið.  Að BB hafi að minnsta kosti vitað af málinu.  Allavega snýst hann til varnar fyrir Hauk Guðmundsson undirmann sinn.  Haukur á hinn bóginn hefur ónýtt öll vopn lögfræðings hælisleitendans.  Eru það líkleg vinnubrögð og gamalkunn hjá þessari stofnun.  En af því að Björn Bjarnason er kirkjumálaráðherra langar mig að biðja hann að lesa 25. Kafla Matteusarguðspjallsins, en þar segir frelsarinn m.a. þetta: 

 ,Sannlega segi ég yður: Það allt sem þér gjörðuð ekki einum hinna minnstu bræðra minna, það hafið þér ekki heldur gjört mér.`

Ég von svo, að BB hafi hliðsjón af þessum orðum, þegar hann sem kristinn maður og ráðherra kirkjumála tekur endanlega ákvörðun í þessu sorglega máli, og bæti fyrir misgjörðir undirmanns síns, Hauks Guðmundsson.

Ákvarðanir Útlendingastofnunar teknar án samráðs við ráðuneytið

Bónus á leið úr landi?

 

Það hlaut að koma að þessu. Þetta hljóta að teljast tapurleg tíðindi fyrir marga. Bónus innleiddi hér nýja viðskiptahætti, sem bættu kjör láglaunafólks og annarra fátæklinga. Mér hefur stundum dottið í hug, að það myndi vera leiðinlegt við matarborðið hjá mér og fleirri fátæklingum, ef Bónuss nyti ekki við. Ég hlýt að óttast, að flytji fyrirtækið höfuðstöðvar reksturs síns til útlanda muni áherslan á lágt vöruverð og reyndar líka áherslan á rekstur verslana Bónuss verða minni en áður. Nú er sem sagt að takast að hrekja fyrirtækið af landi brott.
Ég vil minna á að löngu áður en þessi rannsókn og málarekstur fóru í gang voru stjórnmálamenn, og fleirri, farnir að agnúast útí fyrirtækið. Mun ástæðunnar að leita til kaupmanna og heildsala innan Sjálfstæðisflokksins. Jón Gervaldur Söllenberger var mikill hvalreki fyrir það fólk, sem hafði horn í síðu þeirra Bónusfeðga, hvort heldur var af persónulegum ástæðum, pólitískum eða af samkeppnisástæðum (kaupmenn og heildsalar, sem töldu sig orðið til einskonar erfðastéttar í landinu urðu fyrir skakkaföllum. En það stafaði fyrst og fremst af sofandahætti þeirra sjálfra. Svona erðastéttir eiga erfitt með að laga sig að nýjum þjóðfélagsháttum).
Nú hlýtur þetta fólk að gleðjast! Hinir innvígðu og innmúruðu, sem hafa tekið þátt í hinum ýmsu leynifundum á ritstjórnarskrifstofu Morgunblaðsins og víðar, þar sem fjandmenn þeirra feðga hafa rottað sig saman. Davíð Oddsson, Styrmir Gunnarsson, Jón Steinar, Jónína Ben og fleirri hljóta að fagna. En því miður fyrir okkur hin, fyrrnefnda fátæklinga, má búast við enn meiri hækkunum á matvöruverði ofaná þær hækkanir, sem stafa af krónu í frjálsu falli og slæmu efnahagsástandi í heiminum. Það er að minnsta kosti ástæða til að óttast það!
En illa hafa Sjálfstæðismenn þolað frjáls viðskipti. Það er ljóst!

Sjálfstæðismenn á kafi í spillingarmálum við einkavæðinu heilbrigðisþjónustunnar!

Þarf að stofna félag um umferðaröngþveitið á höfuðborgarsvæðinu?

Hér á svæðinu er allt stopp.  Sæbraut og göng undir sundin er framkvæmd sem sífellt flækist um í öngstræti kerfisins.  Samgöngumál höfuðborgarinnar eru ofurselt kjördæmapoturum á þingi og í ráðuneytum.  Og þar sem við Reykvíkingar kusum R-listann frekar en að kjósa yfir okkur erfðaveldi Sjálfstæðisflokksins hér í borginni á sínum tíma lentum við í skömm hjá Samgöngumálaráðherranum þáverandi úr Hólminum.  Og ekkert gerðist í langan tíma.  Nú er kominn annar kjördæmapotari af landsbyggðinni í stólinn í Samgönguráðuneytinu.  Og þá er leiðin greið fyrir Vaðlaheiðargöng.  Og í framhaldinu verða svo fleirri framkvæmdir í kjördæmi ráðherrans.  Nú þurfum við að stofna félag um samgöngumál á höfuðborgarsvæðinu.  Það er best að nafnið sé lýsandi, einsog nafn félagsins fyrir norðan, Greið Leið.  Hér er tillaga að nafni á félagi um samgöngumál á höfuðborgarsvæðinu, sem er lýsandi:  Félag um umferðaröngþveitið á höfuðborgarsvæðinu.  Þrátt fyrir síhækkandi orkuverð er ástandið þannig, að í stað eðlilegra samgangna hér í Reykjavík, ríkir hér viðvarandi öngþveiti í samgöngumálum!  Leysum málið!  Stofnum félag um umferðaröngþveitið!

Greiðri Leið heimilt að ganga til viðræðna við samgönguyfirvöld

Nelson Mandela...

...verður nú loksins tekinn af lista BNA yfir mögulega hryðjuverkamenn.  Verður það gert fyrir 19. júlí, en það mun vera afmælisdagur Mandela.

Það er til mjög einföld lausn á meintri/ímyndaðri hryðjuverkaógn hér á Íslandi.  Hún felst í því að setja BB og rikislögreglustjóra á geðlyf, sem slá á þessa aðsóknarkennd þeirra!

Aukin umsvif glæpahópa